Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Justyna Łaskawska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. T. i K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 2142/17 w sprawie ze skargi G. T. i K. T. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 2142/17, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi G. T. i K. T. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia, oddalono skargę. Wyrok ten wydany został w poniżej przedstawionym stanie faktycznym i prawnym.

Kontrolowanym przez Sąd I instancji postanowieniem, Minister Infrastruktury i Budownictwa utrzymał w mocy postanowienie własne z [...] grudnia 2016 r., w którym odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z [...] sierpnia 2013 r. wydanego po ponownym rozpatrzeniu sprawy, odmawiającego - na wniosek z [...] października 2012 r. - G. T. i K. T. - wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] nr [...] z [...] lipca 1994 r. w części dotyczącej aktualnych działek nr [...], [...] i [...].

Decyzją tą Wojewoda [...], działając na podstawie art. 2 ust. 1, 2, 3 i 9 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79 poz. 464 ze zm.) - zwanej dalej "ustawą zmieniającą", stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem [...] grudnia 1990 r., przez W. [...] w [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego, stanowiącego własność Skarbu Państwa, położonego w [...] przy ul. G. [...] o pow. [...] m2, oznaczonego na mapie sytuacyjnej do celów prawnych z [...] lutego 1994 r. [...] jako działki nr [...], cz. nr [...], cz. nr [...] oraz cz. nr [...] w obrębie [...] ([...]) . Nadto stwierdził odpłatne nabycie prawa własności budynków i urządzeń znajdujących się na ww. gruncie - w zakresie dotyczącym działek nr [...], nr [...] i nr [...], wchodzących w skład dawnej nieruchomości [...] położonej przy ul. Ł. [...], oznaczonej nr hip [...] lit. [...], a stanowiących część uwłaszczonej działki nr [...].

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, odmówił wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody [...] nr [...] ze względu na brak po stronie wnioskodawców bezpośredniego i aktualnego interesu prawnego legitymującego do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej, a wnioskodawcy, [...] stycznia 2015 r., złożyli wniosek o stwierdzenie nieważności ww. postanowienia. W ich ocenie decyzja uwłaszczeniowa Wojewody [...] nr [...] z [...] lipca 1994 r. obarczona jest wadą rażącego naruszenia prawa, natomiast organ winien ponownie rozważyć kwestię interesu prawnego skarżących w tej sprawie.

Minister Infrastruktury i Budownictwa postanowieniem z [...] grudnia 2016 r. odmówił uwzględnienia wniosku, uznając za prawidłowe ustalenie co do braku po stronie wnioskodawców legitymacji do wszczęcia postępowania nieważnościowego w stosunku do decyzji Wojewody [...].

W kolejnym postanowieniu, stanowiącym przedmiot kontroli Sąd I instancji, Minister Infrastruktury i Budownictwa, podtrzymując swoje stanowisko wyjaśnił, że sporna nieruchomość, położona w [...] przy ul. Ł. [...], oznaczona nr hip. [...] lit. [...], została uregulowana w księdze wieczystej nr [...] i znajduje się na terenie objętym działaniem dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm.) - zwanego dalej "dekretem". W dniu [...] listopada 1945 r., tj. z dniem wejścia w życie dekretu, na podstawie jego art. 1, nieruchomość przeszła na własność gminy [...], następnie na mocy art. 32 ust. 2 ustawy z 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz.U. nr 14, poz. 130) stała się własnością Skarbu Państwa, obecnie w użytkowaniu wieczystym spółki G. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [...] Spółka komandytowo - akcyjna z siedzibą w [...].

Strona 1/9