Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: NSA Zygmunt Zgierski (spr.) del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 października 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1005/19 w sprawie ze skargi J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r., znak [...] w przedmiocie ustalenie odszkodowania 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję z [...] lipca 2016 r., a także pkt 2 poprzedzającej ją decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2016 r., [...]; 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz J. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 5163 (pięć tysięcy sto sześćdziesiąt trzy) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 16 października 2019 r. oddalił skargę J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] lipca 2016 r. w przedmiocie ustalenie odszkodowania.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewoda [...] decyzją z [...] lipca 2008 r. ustalił lokalizację dla inwestycji polegającej na budowie węzła L-K w W., przebudowa ul. [...] obejmującą działkę skarżącej spółki oraz nadał tejże decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Decyzją z [...] grudnia 2011 r. Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej po rozpatrzeniu odwołania Spółki oraz B.J. w zakresie ustalenia linii rozgraniczającej teren inwestycji na odcinku Łącznica Lokalna [...] od granicy działki nr [...] po stronie zachodniej do granicy działki nr [...] po stronie wschodniej, przebiegu ścieżki rowerowej na tym odcinku, posadowienia ekranów akustycznych wzdłuż granicy działek nr [...] i [...], lokalizacji inwestycji na działce nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Decyzją z [...] marca 2013 r. Wojewoda [...] ustalił odszkodowanie na rzecz Spółki. Decyzja ta została następnie uchylona decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju decyzją z [...] czerwca 2015 r.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewoda [...] decyzją z [...] lutego 2016 r. ustalił odszkodowanie w wysokości 701 178 zł za działki [...] i [...] oraz odmówił powiększenia tego odszkodowania o kwotę równą 5% wartości nieruchomości, a także zobowiązał Prezydenta W. do wypłaty odszkodowania.
Po rozpatrzeniu odwołania Spółki w zakresie odmowy powiększenia odszkodowania Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z [...] lipca 2016 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję w zaskarżonym zakresie. W uzasadnieniu organ podniósł, że w sprawie znajdował zastosowanie art. 7 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 154, poz. 958), dalej: ustawa zmieniająca, który przewidywał, że znajduje on zastosowanie wyłącznie w sytuacji dobrowolnego wydania nieruchomości w ściśle określonym terminie, co w rozpatrywanej sprawie nastąpiło już po jego upływie. Zdaniem organu w sprawie nie znajdował zastosowania art. 18 ust. 1e ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2031), dalej: specustawa drogowa, gdyż decyzji lokalizacyjnej wydanej w pierwszej instancji nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, w związku z czym podlegała ona wykonaniu.
Po rozpoznaniu skargi na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 grudnia 2016 r. uchylił zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją z [...] lutego 2016 r.
Na skutek skarg kasacyjnych spółki oraz Miasta W. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 11 kwietnia 2019 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał, że zaskarżeniu podlegała decyzja Ministra wyłącznie w zakresie dotyczącym dodatkowego odszkodowania, podczas gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie swoim wyrokiem uchylił decyzje organów obu instancji również w zakresie przyznanego odszkodowania, czym zadziałał na niekorzyść strony postępowania. Podkreślił, że niezaskarżona część decyzji w chwili orzekania była decyzją ostateczną. Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że rozpoznając ponownie sprawę Sąd I instancji winien rozważyć czy w zaistniałych realiach zastosowanie znajdzie art. 7 ustawy nowelizującej, czy też art. 18 ust. 1e specustawy drogowej.