Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec (spr.) del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Weiher po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 2020/18 w sprawie ze skargi K.T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów uchyla zaskarżony wyrok i decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...]
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 2020/18 oddalił skargę K.T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu wniosku K.T., na podstawie art. 8a ustawy dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm., dalej w skrócie "ustawa zaopatrzeniowa"), odmówił wyłączenia stosowania wobec wnioskodawczyni art. 15c, art. 22a i art. 24a tej ustawy.
W uzasadnieniu decyzji podał, że K.T. została zwolniona ze służby w Policji z dniem 29 lutego 2000 r. i ma ustalone prawo do emerytury i renty inwalidzkiej, których wysokość ustalono z uwzględnieniem odpowiednio art. 15c i art. 22a ustawy zaopatrzeniowej, przy czym nie wypłaca się renty inwalidzkiej z uwagi na posiadanie prawa do korzystniejszej emerytury.
Wskazał, że z pisma Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia 17 marca 2017 r. wynika, że K.T. w okresie od dnia 16 grudnia 1976 r. do dnia 1 sierpnia 1980 r. pełniła służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, co stanowi 3 lata, 7 miesięcy i 17 dni.
Ponadto organ ustalił, że całkowity okres służby wyżej wymienionej wynosi 23 lata, 2 miesiące i 17 dni, tj. od dnia 16 grudnia 1976 r. do dnia 29 lutego 2000 r. Podał również, iż z kopii akt osobowych K.T. przekazanych za pismem z dnia 15 stycznia 2018 r. przez Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nie wynika, aby w okresie pełnienia służby nierzetelnie wykonywała ona zadania i obowiązki. Komendant Główny Policji w piśmie z dnia 28 lutego 2018 r. dotyczącym przebiegu służby K.T. stwierdził, że także po dniu 12 września 1989 r. rzetelnie wykonywała ona zadania i obowiązki. Jednocześnie w piśmie tym poinformował, że wśród materiałów zgromadzonych w sprawie brak jest dokumentów potwierdzających jej udział w zdarzeniach, które mogły stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji powołał treść art. 8a ustawy zaopatrzeniowej i podał, że powołany przepis zawiera dwie przesłanki formalne - krótkotrwałą służbę przed dniem 31 lipca 1990 r. oraz rzetelne wykonywanie zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989r., w szczególności z narażeniem życia i zdrowia, których spełnienie otwiera możliwość zastosowania go względem konkretnej osoby, a także nakłada na organ obowiązek weryfikacji, czy rozpatrywana sprawa stanowi szczególnie uzasadniony przypadek. Przesłanki określone w tym przepisie muszą być spełnione łącznie. Ustawodawca wyłącznie w takiej sytuacji dopuszcza możliwość wyłączenia względem wnioskującego stosowania przepisów ogólnych, to jest art. art.15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej.