Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy K. w przedmiocie ustalenia stałej opłaty za pobyt dziecka w Przedszkolu Samorządowym w K. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jan Paweł Tarno, Sędzia NSA Anna Lech (spr.), Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon, Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Lubelskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 144/11 w sprawie ze skargi Wojewody Lubelskiego na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] października 2003 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia stałej opłaty za pobyt dziecka w Przedszkolu Samorządowym w K. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 144/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził, że uchwała Rady Gminy K. z dnia [...] października 2003 r., Nr [...], w przedmiocie ustalenia stałej opłaty za pobyt dziecka w Przedszkolu Samorządowym w K. została wydana z naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu Sąd wskazał na następujący stan sprawy: Wojewoda Lubelski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na uchwałę Nr [...] Rady Gminy K. z dnia [...] października 2003 r. w sprawie ustalenia opłaty stałej za pobyt dziecka w Przedszkolu Samorządowym w K. W ocenie organu zapisy § 1 ust. 1, 2 i 3 tej uchwały są sprzeczne z treścią art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572, ze zm.).

Wojewoda wskazał również, że zaskarżona uchwała nadal pozostaje w obrocie prawnym, a jej postanowienia są stosowane przy określaniu opłat za pobyt dzieci w przedszkolu samorządowym.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy K. wniosła o jej odrzucenie, względnie oddalenie.

W piśmie procesowym z dnia 30 maja 2011 r. Rada Gminy K. wniosła o umorzenie postępowania w sprawie, argumentując, że zaskarżona uchwała utraciła moc obowiązującą z dniem 4 czerwca 2011 r., kiedy to weszła w życie nowa uchwała regulująca wysokość przedmiotowych opłat, czyli uchwała z [...] marca 2011 r., Nr [...]. Czyni to bezprzedmiotowym postępowanie przed sądem w badanej sprawie.

Wyrokiem z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 144/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził, że uchwała Rady Gminy K. z dnia [...] października 2003 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia stałej opłaty za pobyt dziecka w Przedszkolu Samorządowym w K. została wydana z naruszeniem prawa.

Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżona uchwała w części dotyczącej wprowadzenia stałej opłaty za usługi świadczone ponad podstawy programowe wychowania przedszkolnego (§ 1 ust. 3) jest niezgodna z art. 14 ust. 5 w związku z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o systemie oświaty.

W ocenie Sądu za uzasadnione należy również uznać zarzuty dotyczące § 1 ust. 1 i 2 zakwestionowanej uchwały, dotyczące ustalania opłat za wyżywienie dziecka w przedszkolu.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, że w niniejszej sprawie nie mógł stwierdzić nieważności zaskarżonej uchwały z uwagi na upływ jednego roku od dnia jej podjęcia.

W odniesieniu do argumentów podniesionych przez Radę Gminy K. w odpowiedzi na skargę i w piśmie procesowym z dnia 30 maja 2011 r., Sąd nie podzielił stanowiska, że uchylenie zaskarżonej uchwały, czyni postępowanie bezprzedmiotowym. Sąd podkreślił, że w ugruntowanym już orzecznictwie w tej kwestii podkreśla się, iż samo w sobie uchylenie zaskarżonej uchwały nie czyni postępowania przed sądem bezprzedmiotowym, jeżeli uchwała obowiązywała przez jakiś okres czasu i wywołała określone skutki prawne. W niniejszej zaś sprawie zaskarżona uchwała przez kilka lat stanowiła podstawę do pobierania opłat od dzieci rodziców korzystających z usług Przedszkola Samorządowego w K., niewątpliwie zatem wywołała określone skutki prawne i nie można przyjąć, aby jej uchylenie skutkowało bezprzedmiotowością kontroli jej zgodności z prawem przez sąd administracyjny.

Strona 1/3