Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.), Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1637/11 w sprawie ze skargi H. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz H. W. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1637/11 oddalił skargę H. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania H. W. od decyzji Wojewody Lubelskiego z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...], orzekającej o stwierdzeniu w całości nieważności decyzji Starosty T. z dnia [...] września 2000 r. nr [...], w sprawie zwrotu na rzecz H. K. nieruchomości położonej w T. przy ul. L. [...] oznaczonej jako działki nr 5/3, nr 6 i nr 18/1 ark. ew. 28 oraz 17/20 ark. ew. 29 o łącznej powierzchni 720 m2 uchylił powyższą decyzję w całości i stwierdził nieważność decyzji Starosty T. z dnia [...] września 2000 r. nr [...], w części dotyczącej działki nr 5/3 oraz umorzył postępowanie nadzorcze w stosunku do nieruchomości oznaczonej jako działki nr 6, nr 18/1 i nr 17/20.
Sąd I instancji wskazał, że w uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan faktyczny: Zarządzeniem Naczelnika Miasta T. z dnia [...] maja 1978 r. Nr [...] w sprawie ustalenia terenu budowlanego budownictwa jednorodzinnego, położonego w południowo - wschodniej części miasta T. w obrębie ulic: [...] i jego podziale na działki budowlane (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zamościu z dnia 19 stycznia 1979 r. Nr 1, poz. 5) ustalono teren przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne, położony w T. w granicach: od północy ul. [...] p.n. roboczą Osiedle [...] etap Il-gi zgodnie z zarządzeniem Nr [...] Naczelnika Powiatu w T. z dnia [...] października 1974 r. w sprawie zatwierdzenia miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego Osiedla [...] w T.
Decyzją z dnia [...] września 1979 r. nr [...] Naczelnik Miasta T. stwierdził, iż E. i J. małż. K. są właścicielami działki nr [...] o pow. 682 m2.
Decyzją z dnia [...] lutego 1980 r. nr [...] Naczelnik Miasta T. przyznał E. i J. małż. K. odszkodowanie za teren o pow. 26 m2 w wysokości 7229,50 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że małż. K. byli właścicielami nieruchomości o pow. 1255 m2, która w całości została objęta zarządzeniem Naczelnika Miasta T. z dnia [...] maja 1978 r. nr [...]. Z nieruchomości tej wydzielono dwie działki o łącznej pow. 1229 m2 i rozdysponowano je zgodnie z wnioskami byłych właścicieli, a za pozostały teren o pow. 26 m2 przyznano odszkodowanie.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 1980 r. nr [...] Naczelnik Miasta T. przyznał H. K. odszkodowanie za teren o pow. 242 m2, który na podstawie ww. zarządzenia Naczelnika Miasta T. Nr [...] przeszedł na własność Skarbu Państwa oraz za składniki majątkowe i roślinne.
Decyzją z dnia [...] listopada 1982 r. nr [...] Wojewoda Z., w wyniku rozpatrzenia sprzeciwu Prokuratora Wojewódzkiego w Z., stwierdził nieważność ww. decyzji Naczelnika T. z dnia [...] września 1979 r., z dnia [...] lutego 1980 r. i z dnia [...] kwietnia 1980 r.