Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia del. WSA Rafał Wolnik Protokolant asystent sędziego Piotr Polak po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S.A. z siedzibą w W, Oddział w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 377/16 w sprawie ze skargi W. S.A. z siedzibą w W., Oddział w K. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 17 maja 2016 r., II SA/Kr 377/16 oddalił skargę W. S.A. z siedzibą w W., Oddział w K. na decyzję Wojewody M. z [...] lutego 2016 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Sąd stwierdził, że stan faktyczny sprawy nie budzi żadnych wątpliwości. Postępowanie administracyjne w tej sprawie zostało wszczęte na wniosek W. wniesiony 2 grudnia 2014 r., która to spółka, jako użytkownik wieczysty nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. 4332 m2, położonej w obrębie [...], jedn. ewidencyjna P., objętej księgą wieczystą [...], zwróciła się o przekształcenie prawa jej wieczystego użytkowania w prawo własności. Wnioskodawca, będący osobą prawną (spółką prawa handlowego posiadającą osobowość prawną), jako użytkownik wieczysty ww. nieruchomości, wykorzystuje przedmiotową nieruchomość na cele prowadzenia działalności gospodarczej.
Podstawowe znaczenie w tej sprawie ma wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 marca 2015 r., K 29/13 (Dz. U. z 2015 r., poz. 373), zgodnie z którym art. 1 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w wersji nadanej ustawą z 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 187, poz. 1110) w zakresie, w jakim przyznaje uprawnienie do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności osobom prawnym, które nie miały tego uprawnienia do dnia wejścia w życie ustawy z 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 187, poz. 1110), jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że jeżeli dana osoba prawna nie mogła uzyskać przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności na podstawie ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w wersji obowiązującej do zmiany tej ustawy aktem nowelizującym z 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw, to również po tej dacie taka możliwość została wyłączona mocą ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Trybunał wskazał, że pierwotna treść ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości zasadniczo umożliwiała przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności osobom fizycznym, które w dniu 13 października 2005 r. były użytkownikami wieczystymi nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub zabudowanych garażami albo przeznaczonych pod tego rodzaju zabudowę oraz nieruchomości rolnych (w odniesieniu do tych ostatnich przekształcenie było wyłączone, w razie przeznaczenia ich w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy na cele inne niż rolne). Dodatkowo osoby fizyczne i prawne mogły domagać się przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności tylko wtedy, gdy były one właścicielami lokali, których udział w nieruchomości wspólnej obejmował prawo użytkowania wieczystego, nawet jeżeli udział w użytkowaniu wieczystym nabyły po 13 października 2005 r., oraz spółdzielnie mieszkaniowe będące właścicielami budynków mieszkalnych lub garaży. Tylko dla takich przypadków następcy prawni podmiotów uprawnionych mogli skorzystać z uprawnień do domagania się przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Skarżąca spółka takich przesłanek nie spełnia.