Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jan Paweł Tarno, Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.), Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz, Protokolant starszy inspektor sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 2017/11 w sprawie ze skarg A. Sp. z o.o. w P. i Prezydenta Miasta Poznania wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. Sp. z o.o. w P. na rzecz Ministra Infrastruktury i Rozwoju kwotę 120 /sto dwadzieścia/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 2017/11 oddalił skargi A Sp. z o.o. w Poznaniu i Prezydenta Miasta Poznania wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu wyroku podano, że Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] sprostowaną postanowieniem z [...] marca 2011 r. nr [...], stwierdzającą, że decyzja Wojewody Poznańskiego z [...] marca 1993 r. nr [...] dotycząca uwłaszczenia Fabryki Papieru "Malta" w Poznaniu działkami nr [...],[...] i [...] położonymi w Poznaniu przy ul. M. obręb Żegrze, została wydana z naruszeniem prawa, przy czym nie jest możliwe stwierdzenie nieważności tej decyzji z przyczyny określonej w art. 156 § 2 k.p.a.
W uzasadnieniu decyzji Minister Infrastruktury podał, że Wojewoda Poznański decyzją z [...] marca 1993 r. nr [...] orzekł, że przedmiotowe grunty Skarbu Państwa będące w zarządzie Fabryki Papieru "Malta" w Poznaniu stały się z dniem [...] grudnia 1990 r. przedmiotem użytkowania wieczystego Fabryki.
Pismem z dnia 28 października 2009 r. A Sp. z o.o. w Poznaniu, wystąpiła o stwierdzenie nieważności ww. decyzji uwłaszczeniowej wskazując, iż została stwierdzona nieważność orzeczeń nacjonalizacyjnych dotyczących nieruchomości objętych decyzją uwłaszczeniową.
Minister Infrastruktury decyzją z [...] lutego 2011 r. nr [...], sprostowaną postanowieniem z [...] marca 2011 r. nr [...] stwierdził, że decyzja Wojewody Poznańskiego z [...] marca 1993 r. została wydana z naruszeniem prawa, przy czym nie jest możliwe stwierdzenie nieważności tej decyzji z przyczyny określonej w art. 156 § 2 k.p.a.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożyła A sp. z o.o. i Prezydent Miasta Poznania - wykonujący zadania starosty.
Ponownie rozpatrując sprawę Minister Infrastruktury wskazał, że objęte decyzją uwłaszczeniową działki w dniu 5 grudnia 1990 r. stanowiły własność Skarbu Państwa i pozostawały w zarządzie jednostki uwłaszczonej. Minister ustalił, że orzeczeniem nr 8 Ministra Przemysłu Lekkiego z 5 sierpnia 1949 r. na własność Państwa zostało przejęte m.in. przedsiębiorstwo pn. Drukarnia i Fabryka Papieru "Malta" firmy A Sp. z o.o. w Poznaniu.
Orzeczeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z [...] listopada 1975 r. został zatwierdzony protokół zdawczo-odbiorczy z 11 lutego 1950 r., ustalający składniki majątkowe przejęte na własność Państwa wchodzące w skład Fabryki Papieru "Malta" firmy A Sp. z o.o. w Poznaniu, z którego wynikało, że przejęciu podlegały m.in. grunty zapisane w księdze wieczystej Komandoria tom 1 wykaz I. 22, obejmujący parcele nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] i w księdze wieczystej Komandoria tom I wykaz I. 25, obejmujący parcele nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] i w księdze wieczystej Żegrze tom VI wykaz I 143 obejmujący parcele [...],[...],[...],[...],[...]. Minister ustalił, że z ww. gruntów powstały działki nr [...],[...] i [...] ujęte w decyzji uwłaszczeniowej.