Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Justyna Łaskawska po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1306/16 w sprawie ze skarg D. J i J. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1306/16 oddalił skargi D. J. i J. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy.
Prezydium Rady Narodowej w [...] [pisownia oryginalna], po rozpatrzeniu wniosku J. H. oraz M. G., orzeczeniem administracyjnym z [...] lipca 1950 r. odmówiło przyznania dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ulicy [...] [...], oznacz. nr hip. [...] - i jednocześnie stwierdziło, że wszystkie budynki znajdujące się na tym gruncie przeszły na własność Skarbu Państwa. Następnie Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z [...] czerwca 1951 r., po rozpatrzeniu odwołania J. H., utrzymało w mocy orzeczenie Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] lipca 1950 r. [rozstrzygnięcia te w dalszej części niniejszego uzasadnienia nazywane będą również "orzeczeniami dekretowymi", zaś wydające je organy będą także zwane "organami dekretowymi"].
Minister Infrastruktury, decyzją z [...] maja 2011 r. stwierdził nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z [...] czerwca 1951 r. oraz utrzymanego tą decyzją w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] lipca 1950 r. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Minister Infrastruktury i Budownictwa (dalej również: Minister; organ nadzorczy) decyzją z [...] czerwca 2016 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.), uchylił w całości decyzję Ministra Infrastruktury z [...] maja 2011 r. oraz stwierdził nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z [...] czerwca 1951 r. oraz orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] lipca 1950 r.
W motywach swojego rozstrzygnięcia Minister stwierdził, że wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości położonej przy ulicy [...] [...] złożony został [...] lutego 1948 r. przez J. H. oraz M. G., tj. w terminie określonym w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia [...] października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze [...] (Dz.U. nr 50, poz. 279 - dalej: dekret warszawski; dekret), gdyż ogłoszenie o objęciu gruntu przedmiotowej nieruchomości w posiadanie przez Gminę [...] ukazało się w Dzienniku Urzędowym Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego [...] nr [...] z dnia [...] sierpnia 1947 r.
Organ nadzorczy stwierdził, że w dacie wydania kwestionowanych decyzji grunt nieruchomości położonej przy ul. [...] [...], oznacz. hip. nr [...] objęty był Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego nr [...] uchwalonym przez Naczelną Radę Odbudowy [...] na wniosek Ministra Odbudowy w dniu [...] września 1949 r. (Monitor Polski z [...] r. nr [...], poz. [...]), zgodnie z którym to planem nieruchomość ta mieściła się w całości w obszarze przeznaczonym pod budynki i urządzenia użyteczności publicznej z pozostawieniem niezabudowanej części terenu urządzonej jako dziedzińce, zieleńce, postoje, przejścia piesze do użytku publicznego oraz na drogi wraz z urządzeniami pomocniczymi.