Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Elżbieta Stebicka, Stanisław Nowakowski /spr./, Protokolant Urszula Radziuk, po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2004 r. sygn. akt I SA 2184/03 w sprawie ze skargi Jadwigi C. na uchwałę Rady Gminy W.-U. z dnia 21 maja 2002 r. (...) w przedmiocie sprzedaży nieruchomości w trybie bezprzetargowym uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie przed sądem I instancji.
I OSK 273/05
U z a s a d n i e n i e
Jadwiga C. wystąpiła /przed reformą sądownictwa administracyjnego/ do Naczelnego Sądu Administracyjnego ze skargą na uchwałę Rady Gminy U. z dnia 21 maja 2002 r. w przedmiocie bezprzetargowego zbycia mienia komunalnego Wiesławowi S. w postaci niezabudowanej nieruchomości położonej przy ul. H. i Al. K. Skarżąca wskazała, że uchwała, narusza art. 50 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, bo nie jest zgodna z dyrektywą art. 50, nakazującą zachowanie szczególnej staranności, a to dlatego, że została podjęta przed wyceną tej nieruchomości. Podkreśliła, że uchwała ta nie wskazuje ceny nieruchomości, która została przeznaczona do sprzedaży bezprzetargowej.
Prezydent m.st. Warszawy wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie. Podkreślił, że podjęcie zaskarżonej uchwały nie naruszało interesu prawnego ani uprawnienia skarżącej ponieważ uchwała w przedmiocie rozporządzenia gruntem komunalnym nie jest aktem z zakresu administracji publicznej. Gmina jest osobą prawną i działając poprzez swoje organy może rozporządzać majątkiem na gruncie cywilnoprawnym.
Sąd pierwszej instancji uwzględniając skargę Jadwigi C. podniósł, że przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ przyznaje każdemu, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone, możliwość zaskarżenia uchwały organów gminy /zarządu i rady/, podjętej w sprawach z zakresu administracji publicznej.
Sąd pierwszej instancji wbrew stanowisku prezentowanemu w odpowiedzi na skargę. opowiedział się za przyjęciem dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego w rozpoznawanej sprawie wskazując, że zgodnie z art. 3 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm. zwaną dalej p.p.s.a./ Sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki przewidziane w ustawie. Natomiast par. 2 tego artykułu stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej /par. 2 pkt 5/ oraz akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków inne niż określone w pkt 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej /pkt 6 art. 3/. Powyższe pozwala Sądowi przyjąć. że sprawa niniejsza mieści się w szeroko rozumianym określeniu "sprawa z zakresu administracji publicznej" użytym wart. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, ponieważ przez sprawy z zakresu administracji publicznej należy rozumieć "wszelkie akty. czynności. działania i sprawy załatwiane przez organy administracji. które nie mają charakteru cywilnoprawnego".
Zdaniem Sądu pierwszej instancji powołany w uchwale jako podstawa prawna przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z 8 marca 1990 r. stanowi, że do wyłącznej własności rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu dotyczących określenia zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości gruntowych oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Oznacza to, że rada gminy może podejmować uchwały w przedstawionych sprawach pod warunkiem, że ustawy szczególne nie odebrały jej tych kompetencji. Stosownie więc do powołanego przepisu art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy określa zasady nabycia, zbycia i obciążenia nieruchomości gruntowych, lecz zaskarżona uchwała nie znajduje podstawy prawnej w tym przepisie.