Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Krzysztof Dziedzic (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej X od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 września 2016 r. sygn. IV SA/Wr 306/16 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej X na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Miasta Kamienna Góra z dnia [...] 2016 r. w sprawie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie się 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, 2. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz Gminy Miejskiej X kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 8 września 2016r., sygn. IV SA/Wr 306/16, oddalił skargę Gminy Miejskiej K. G. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...]r. nr [...]w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...]Rady Miasta K. G. z dnia [...]r. w sprawie określenia, wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie się.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wojewoda Dolnośląski rozstrzygnięciem nadzorczym wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2016.446 ze zm. - dalej jako u.s.g.) stwierdził nieważność opisanej wyżej uchwały wskazując, że została podjęta z istotnym naruszeniem art. 43 ust. 10 i art. 14 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2015.163 ze zm. - dalej jako u.p.s.) w związku z art. 63 k.p.a.
W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że w § 5 przedmiotowej uchwały Rada postanowiła, iż "Wysokość zasiłku ustala się maksymalnie do kwoty odpowiadającej 5-krotności kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej". Powyższa regulacja - w ocenie organu nadzoru - nie może być uznana za określenie wysokości zasiłku celowego. Rada podejmując przedmiotową uchwałę zobowiązana była do określenia konkretnej, a nie maksymalnej wysokości zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Nieokreślenie w uchwale wysokości zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie, gdy taki wymóg ustawodawca nałożył na organ stanowiący w normie kompetencyjnej, powoduje, że przedmiotowa uchwała narusza w sposób istotny art. 43 ust. 10 u.p.s., poprzez brak pełnej realizacji kompetencji ustawowej.
Ponadto organ nadzoru stwierdził istotne naruszenie prawa zawarte w § 6 uchwały, zgodnie, z którym "Wniosek o przyznanie zasiłku winien wskazywać przyczyny ubiegania się o zasiłek i planowane przeznaczenie otrzymanej pomocy". Zgodnie z art. 14 u.p.s. w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy k.p.a., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Rada gminy dysponuje wyłącznie upoważnieniem do określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Nie oznacza to jednak uprawnienia do określenia elementów, jakie powinien zawierać wniosek o przyznanie zasiłku celowego. Zważywszy na regulacje zawarte w art. 14 i art. 106 u.p.s., w przypadku takich wniosków zastosowanie będzie miał, przepis art. 63 k.p.a., zgodnie z którym, podanie powinno zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres i żądanie oraz czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych (§ 2). W ocenie organu nadzoru, brak było uprawnień po stronie Rady do określania w sposób wiążący elementów przedmiotowego wniosku - podania. Nie można uznać, aby w ramach kompetencji do określenia trybu przyznawania zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie możliwe było uzupełnienie przepisów ustawowych o wymagania dotyczące treści samego wniosku (podania) o przyznanie zasiłku, w szczególności w sytuacji, gdy ustawodawca wyraźnie odsyła w tym zakresie do regulacji Kodeksu. Zdaniem organu, taki wniosek (podanie) musi zawierać jedynie te elementy, które ustawodawca wymienił w art. 63 k.p.a. Nie ma podstaw do podejmowania szczegółowej regulacji w tym zakresie przez radę gminy. Tak więc z uwagi na to, że Rada nie posiada kompetencji do ustalenia w uchwale podejmowanej na podstawie art. 43 ust. 10 u.p.s. elementów składowych wniosku o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej, § 6 uchwały został podjęty z istotnym naruszeniem art. 14 omawianej ustawy w związku z art. 63 k.p.a.