Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.), Sędziowie NSA Jan Kacprzak, Barbara Adamiak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 975/09 w sprawie ze skargi B. G. i S. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz B. G. i S. G. solidarnie kwotę 120 /sto dwadzieścia/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 975/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi B. G. i S. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia.
W uzasadnieniu wyroku przedstawiono następujący stan faktyczny i prawny:
Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2008 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia [...] marca 1959 r. nr [...] o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstwa "C." w S., gm. G., pow. K.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] Minister Gospodarki stwierdził nieważność zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] sierpnia 1949 r. o ustanowieniu przymusowego zarządu Państwowego na przedsiębiorstwem C. w S. Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2008 r. Minister Gospodarki przekazał Ministrowi Infrastruktury wniosek H. Ś. o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia o przejęciu przedmiotowego przedsiębiorstwa na własność Państwa. Przejęcie C. nastąpiło na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1958r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37).
Organ naczelny wskazał, iż zgodnie z art. 2 tej ustawy przedsiębiorstwa pozostające pod zarządem państwowym w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 18 marca 1958 r., ustanowionym na podstawie dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu (Dz. Pr. P. P. Nr 21, poz. 67 ze zm.) przechodziły na własność Państwa, chyba że nastąpił ich zwrot w trybie określonym w niniejszej sprawie. Według art. 9 ust. 2 tej ustawy podstawą ujawnienia w księgach wieczystych, w rejestrach handlowych i innych rejestrach publicznych przejścia na własność Państwa przedsiębiorstwa oraz praw rzeczowych, które stanowiły składnik majątkowy przejętego przedsiębiorstwa, było orzeczenie ministra stwierdzające przejście przedsiębiorstwa na własność Państwa. Powyższe przepisy, zobowiązywały właściwego Ministra do wydania orzeczenia stwierdzającego przejście z mocy prawa na własność Państwa konkretnego przedsiębiorstwa, jeżeli w dacie wejścia tych przepisów w stosunku do tego przedsiębiorstwa był ustanowiony zarząd przymusowy. Organ nadzoru stwierdził, iż analiza akt wskazuje, iż w dniu 18 marca 1958 r. w obrocie prawnym funkcjonowało zarządzenie z dnia [...] sierpnia 1948 r. znak: [...] Ministra Przemysłu Lekkiego wydane w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej o ustanowieniu przymusowego zarządu nad C. w S. gm. G. pow. K., tym samym została spełniona przesłanka z art. 2 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. Nadto ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika aby przed datą wydania kwestionowanego orzeczenia z dnia [...] marca 1959r. nastąpił zwrot przedmiotowego przedsiębiorstwa, tym samym nie zaistniała przesłanka negatywna uniemożliwiająca przejście tego przedsiębiorstwa z mocy prawa na własność Państwa.