Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jan Paweł Tarno, Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.), Sędzia del. NSA Jacek Hyla, Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Gdyni wykonującego zadania starosty z zakresu administracji rządowej, Prezydenta Miasta Gdyni reprezentującego Gminę Miasta Gdyni od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2580/12 w sprawie ze skargi M. P., E. P., J. P.-G., A. P., H. P. i M. P. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] i decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r., nr [...]; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wyrokiem z dnia 2 października 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2580/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi M. P., E. P., J. P.-G., A. P., H. P. i M. P. uchylił decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] oraz decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] - obie w części odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia [...] stycznia 1967 r. nr [...], w pozostałym zakresie oddalił skargę.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Decyzją z dnia [...] stycznia 1967 r., nr [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku Urząd Spraw Wewnętrznych orzekło o wywłaszczeniu bez odszkodowania, pod budowę ulicy, części nieruchomości położonej w G., oznaczonej jako parcela nr 393/119 o pow. 4 886 m² z całej nieruchomości o pow. 3,6357 ha, stanowiącej własność - według zapisu z księgi wieczystej Nr [...] prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości - J. i F. P.
Na skutek odwołania Komisja Odwoławcza do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych decyzją z dnia [...] grudnia 1968 r., nr [...], utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Pismem z dnia 20 września 2011 r. M. P., E. P., J. P.-G., A. P., H. P. i M. P. wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powołanej wyżej decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia [...] stycznia 1967 r. orzekającej o wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości oraz utrzymującej ją w mocy decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 1968 r.
Decyzją z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej stwierdził nieważność decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 1968 r., nr [...] oraz odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia [...] stycznia 1967 r., nr [...].
Po rozpatrzeniu wniosku M. P., E. P., J. P.-G., A. P., H. P. i M. P. o ponowne rozstrzygnięcie sprawy, decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] maja 2012 r.
Organ wskazał, że wywłaszczenia przedmiotowej nieruchomości dokonano na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz.U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94) a więc w aspekcie zgodności z przepisami tej ustawy należało oceniać zaskarżone decyzje. Celem wywłaszczenia nieruchomości była budowa ul. [...] w G., co stanowi cel użyteczności publicznej. W ocenie organu odwoławczego przepisy ustawy o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości nie precyzowały, czy w razie ujawnienia w toku postępowania wywłaszczeniowego śmierci jednego ze współwłaścicieli, organ administracji winien wystąpić z osobną ofertą sprzedaży nieruchomości do jego spadkobierców. Z tego względu brak oferty skierowanej do spadkobierców współwłaścicielki (F. P.) nie może zostać uznany za rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Zdaniem organu, skoro J. P. nie wyraził zgody na dobrowolne zbycie nieruchomości, to w tej sytuacji wystąpienie do pozostałych współwłaścicieli z ofertą zbycia stało się bezcelowe.