Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 743/10 w sprawie ze skargi Szkoły [...] na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz Szkoły [...] kwotę 137 (sto trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 20 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 743/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi Szkoły [...] uchylił, decyzję Ministra infrastruktury z dnia [...] lutego 2010 r. oraz decyzję tego Ministra z dnia [...] września 2009 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, iż decyzja Ministra Infrastruktury z [...] września 2009 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia z [...] grudnia 1950 r. wydana została z powodu rażącego naruszenia prawa przez organ dekretowy, tj. art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279). W ocenie organu nie wystąpiły nieodwracalne skutki prawne w rozumieniu art. 156 § 2 k.p.a.
Szkoła [...] wystąpiła o ponowne rozpatrzenie sprawy zarzucając decyzji z [...] września 2009 r. naruszenie przepisów procedury poprzez brak zastosowania w sprawie art. 156 § 2 k.p.a. w stosunku do działki nr stanowiącej własność Szkoły.
Rozpatrując ponownie sprawę Minister Infrastruktury wskazał, że przedmiotowa nieruchomość została objęta działaniem dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie orzeczeniem z 15 grudnia 1950 r. odmówiło O. U., dotychczasowej właścicielce, przyznania własności czasowej do gruntu położonego przy ul. M. [...], ponieważ korzystanie z gruntu przez dotychczasową właścicielkę nie dało się pogodzić z przeznaczeniem terenu według opracowywanego planu zagospodarowania przestrzennego wskazując, iż na podstawie tego planu przedmiotowa nieruchomość przeznaczona jest pod użyteczność publiczną - budowę domów akademickich. Wobec wykazania rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. kluczowe dla tego postępowania w kontekście art. 156 § 2 k.p.a. jest rozstrzygnięcie, czy oceniane w trybie nadzoru orzeczenie z 15 grudnia 1950 r. wywołało nieodwracalne skutki prawne, przy czym należy odróżnić skutki prawne, które wywołało to orzeczenie od skutków prawnych dotyczących tego samego przedmiotu, wywołanych późniejszymi decyzjami lub zdarzeniami prawnymi.
W skład przedmiotowej nieruchomości wchodzi część działki ewidencyjnej nr A oraz nr B. Działka nr A stanowi własność Skarbu Państwa w zarządzie trwałym Zarządu Dróg Miejskich w Warszawie i nie podlega obrotowi cywilnoprawnemu.
Natomiast działka nr B na podstawie art. 182 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385) z mocy prawa oddana została w użytkowanie wieczyste Szkole [...]. Następnie Wojewoda Mazowiecki decyzją z 23 listopada 2007 r. nr 2464/2007 na podstawie art. 256 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365) potwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r. przez Szkołę nieodpłatnie prawa własności gruntu Skarbu Państwa, pozostającego w jej użytkowaniu wieczystym, tj. m.in. działki nr 49.
Organ podniósł, że za nieodwracalny skutek prawny nie może być uznane nabycie prawa użytkowania wieczystego w drodze uwłaszczenia z mocy samego prawa. Na takie rozumienie wpływa orzecznictwo Sądu Najwyższego, który w wyroku z dnia 6 kwietnia 1995 r. sygn. III ARN 8/95 stwierdził, że jeżeli skutki prawne decyzji administracyjnej mogą być zniesione w drodze postępowania administracyjnego to oznacza, że nie mają one charakteru nieodwracalnego. W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 1996 r. sygn. akt OPS 7/96 wskazano, że oddanie w użytkowanie wieczyste gruntów podlegających dekretowi o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy samo przez się nie oznacza, że decyzja wydana na podstawie dekretu odmawiająca przyznania prawa własności czasowej, wywołała nieodwracalne skutki prawne.