Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M[...], J[...], W[...]i A[...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 571/18 w sprawie ze skargi M[...], J[...], W[...]i A[...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 1 grudnia 2017 r. nr D[...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 czerwca 2018 r., IV SA/Wa 571/18 oddalił skargę M[...], J[...], W[...]i A[...]na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 1 grudnia 2017 r. nr D[...]odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w B[...] z dnia 8 maja 1954 r. nr S[...]o wywłaszczeniu, stanowiącej własność P[...], nieruchomości położonej w B[...] przy ul. M[...] (obecnie ul. Ś[...]), objętej zbiorem dokumentów nr 1[...], o powierzchni 410m2.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiedli M[...], J[...], W[...] i A[...], zaskarżając wyrok w całości i zarzucając na podstawie art 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie prawa materialnego i procesowego przez ich niewłaściwą wykładnię i nieprawidłowe zastosowanie w postaci obrazy:
1. art. 156 § 1 k.p.a w związku z art. 5 i art. 6 dekretu z dnia 26 kwietnia 1946 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla wykonywania narodowych planów gospodarczych (Dz.U.1952.4.31), dalej jako "dekret", przez uznanie, że nie jest rażącym naruszeniem prawa brak spełnienia przesłanki wywłaszczenia w postaci: braku uzyskania opinii wojewódzkiej rady narodowej, braku uzyskania zaświadczenia lokalizacyjnego, braku uzyskania zezwolenia właściwego ministra na nabycie przedmiotowej nieruchomości;
2. art. 156 par. 1 k.p.a. w związku z art. 5 dekretu przez uznanie, że plan 6-letni przewidujący zalesienie zrębów wojennych w ilości około 245 tysięcy ha jest uzasadnieniem dla wywłaszczenia nieruchomości poprzednika prawnego skarżących;
3. art. 156 § 1 k.p.a. w związku z art. 7 i art. 28 dekretu przez uznanie, że brak wezwania właściciela nieruchomości do jej przekazania za ściśle określoną nieruchomość zamienną lub ustaloną i wymienioną w wezwaniu cenę i w konsekwencji brak uzyskania przez P[...]i jego następców prawnych odszkodowania nie jest rażącym naruszeniem prawa skutkującym stwierdzeniem nieważności pierwotnego orzeczenia;
4. art. 156 k.p.a. w związku z art. 21 i art. 22 dekretu przez uznanie, że nie jest rażącym naruszeniem prawa brak zawiadomienia P[...] o rozprawie i brak wyznaczenia tej rozprawy, pomimo złożenia przez niego w dniu 22 kwietnia 1954 r. sprzeciwu odnośnie prowadzonego postępowania wywłaszczeniowego;
5. art. 6, art. 7, art. 7a, art. 8, art. 12 i art. 77 § 1 k.p.a. przez brak właściwego i wszechstronnego wyjaśnienia sprawy w zakresie rażącego naruszenia prawa przy wydawaniu orzeczenia z dnia 8 maja 1954 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w B[...].
Wobec powyższego wniesiono o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej szerzej umotywowano zarzuty naruszenia art. 156 k.p.a. i art. 156 § k.p.a. w powiązaniu z ww. przepisami dekretu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna okazała się niezasadna.
Na wstępie należy zauważyć, iż sprawę niniejszą rozpoznano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 15zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2020.1842 ze zm.), który pozwala przewodniczącemu zarządzić przeprowadzenie posiedzenia niejawnego, jeżeli uzna rozpoznanie sprawy za konieczne, a przeprowadzenie wymaganej przez ustawę rozprawy mogłoby wywołać nadmierne zagrożenie dla zdrowia osób w niej uczestniczących i nie można przeprowadzić jej na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku. Regulacja ta nie przewiduje konieczności uzyskania zgody strony na rozpoznanie sprawy w powyższym trybie.