Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA del. WSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Jan Paweł Tarno Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 listopada 2006 r. sygn. akt III SA/Kr 1154/04 w sprawie ze skargi H. J. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 22 listopada 2006 r. oddalił skargę H. J. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego. Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach sprawy:
Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda M. powołując się na przepis art. 37 k ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. 2003, Nr 58, poz. 514 z późn. zm.) w związku z art. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, póz. 56 ) w związku z art. 30 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. 2004, Nr 120, poz. 1252), utrzymał w mocy decyzję Starosty M. z dnia [...] nr [...] orzekającą o odmowie przyznania H. J. prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia 4 października 2004 r.
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, że decydującą rolę w kwestii przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego spełnia dzień rejestracji i przepisy obowiązujące w tym dniu. Na ten właśnie dzień bada się czy zostały spełnione przesłanki do przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego. Skarżący H. J. zarejestrował się jako osoba bezrobotna w dniu 3.10.2000 r. i uzyskał status bezrobotnego oraz prawo do zasiłku od dnia 11.10.2000 r. Równocześnie w dniu rejestracji wszczęte zostało postępowanie w sprawie ustalenia uprawnień H. J. do świadczenia przedemerytalnego. W związku z powyższym wniosek H. J. o świadczenie przedemerytalne podlega rozpatrzeniu na podstawie art. 37 k ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu w jej brzmieniu obowiązującym do końca 2001 r., ze względu na treść art. 30 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (w/w), zgodnie z którym do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy stosuje się przepisy ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
Przepis art. 37 k ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu w jej brzmieniu obowiązującym w dniu rejestracji skarżącego stanowi, że świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku jeżeli:
1) osiągnęła wiek co najmniej 58 lat kobieta i 63 lata mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, lub
2) w roku kalendarzowym, w który został rozwiązany stosunek pracy lub stosunek służbowy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ukończyła co najmniej 55 lat kobieta i 60 lat mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, lub
3) do rozwiązania stosunku pracy, z przyczyn dotyczących zakładu pracy, osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub
4) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy, posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący, co najmniej 34 lat dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku z niewypłacalnością pracodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy.