Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński Sędziowie NSA Anna Lech del. NSA Jerzy Solarski (spr.) Protokolant Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 12 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1628/09 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i mianowania na stanowisko służbowe oddala skargę kasacyjną
I OSK 571/10
U Z A S A D N I E N I E
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zwany dalej WSA, wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1628/09, po rozpoznaniu skargi M. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i mianowania na stanowisko służbowe - uchylił zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Głównego Policji, zwanego dalej KGP, z dnia [...] czerwca 2009 r. i orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
W uzasadnieniu przestawiono następującą argumentację faktyczną i prawną: decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. KGP, na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.) oraz § 1, § 9 ust. 4 i § 15 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 24, poz. 149), ustalił policjantowi M. K. z dniem 1 stycznia 2008 r. uposażenie w 9 grupie zaszeregowania, z mnożnikiem 1,95 kwoty bazowej wynoszącej 1.493,42 zł, z uposażeniem zasadniczym w wysokości 2.910 zł i dodatkiem służbowym w kwocie 1.075 zł miesięcznie oraz dodatkiem specjalnym w wysokości 30% kwoty bazowej. Policjantowi zachowano prawo do mnożnika 1,98 kwoty bazowej do czasu uzyskania mnożnika kwoty bazowej wyższego od zachowanego. Tym samym rozkazem personalnym Komendant zwolnił M. K. z dotychczas zajmowanego stanowiska z dniem [...] lutego 2008 r. a z dniem [...] lutego 2008 r. mianował go na stanowisko eksperta Sekcji Operacyjno-Rozpoznawczej Wydziału w Warszawie Zarządu I. W wyniku wniesionego przez M. K. odwołania, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2008 r. nr [...] utrzymał zaskarżony rozkaz w mocy.
Na skutek skargi M. K., WSA wyrokiem z dnia 10 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1557/08 uchylił zaskarżoną decyzję wraz z decyzją ją poprzedzającą stwierdzając, że przy zmianie tabeli zaszeregowania stanowisk mogą wystąpić zmiany w zakresie poszczególnych stanowisk, grup uposażenia, a ustawa o Policji nie normuje kwestii z tym związanych. Jednakże organ nie może powołując się na unormowania rozporządzenia zwalniać policjanta z zajmowanego stanowiska i mianować na inne stanowisko służbowe. Rozporządzenie nie daje organowi takiej możliwości gdyż normuje tylko kwestie związane z nazwą stanowiska, grupą zaszeregowania itd. Natomiast w pozostałym zakresie zastosowanie mają przepisy ustawy, które przewidują przeniesienie policjanta na niższe stanowisko służbowe czy też na stanowisko równorzędne. Sąd wskazał, że nie powołano w zaskarżonej decyzji art. 38 ustawy pragmatycznej, przewidującego obligatoryjne i fakultatywne możliwości przeniesienia na niższe stanowisko służbowe. Zatem, a contrario, skarżący przeniesiony został na stanowisko równorzędne. W związku z tym organ miał obowiązek wykazać, że stanowisko to było w istocie równorzędne lecz tego nie uczynił wskazując w decyzji, że policjant przeniesiony został na stanowisko nowe, a takiej sytuacji ustawa nie przewiduje. Inną sytuacją jest utworzenie przepisami rozporządzenia nowego stanowiska, a zupełnie czym innym zwolnienie policjanta ze stanowiska i mianowanie go na inne stanowisko. Dodatkowo z zaskarżonej decyzji nie wynika, dlaczego organ uznał za równorzędne stanowiska zajmowane przez skarżącego poprzednio i aktualnie. W poprzednio obowiązującej tabeli zaszeregowania w Komendzie Głównej Policji istniało zarówno stanowisko eksperta, jak i stanowisko eksperta Biura Spraw Wewnętrznych i stanowiska te nie były wówczas równorzędne. Podkreślono, że KGP ma prawo do kształtowania poszczególnych jednostek organizacyjnych Policji, w oparciu o art. 1 ust. 2 ustawy o Policji, określanie konkretnych zadań Policji oraz ich realizacji przy pomocy odpowiednio wykwalifikowanych funkcjonariuszy. Może więc przenieść skarżącego na inne równorzędne lub niższe stanowisko pod warunkiem, że wykaże, iż zaistniały rzeczywiste potrzeby organizacyjne w tym zakresie, wynikające z przyjętego modelu funkcjonowania Policji oraz, że nowe stanowisko jest istotnie równorzędne. Komendant ma uprawnienie do swobodnego kształtowania struktury Komendy oraz doboru odpowiednich funkcjonariuszy co nie oznacza prawa do dowolności i arbitralności podejmowanych rozstrzygnięć. W wytycznych wskazano na konieczność zastosowania powyższych zasad przy ponownym rozpatrywaniu sprawy.