Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Grażyna Radzicka Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. i K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 25 stycznia 2007 r. sygn. akt II SA/Bk 629/06 w sprawie ze skargi B. K. i K. K. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Wojewody P. solidarnie na rzecz B. K. i K. K. kwotę 297 (dwieście dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 25 stycznia 2007 r., sygn. akt II SA/Bk 629/06 oddalił skargę B. i K. K. na decyzję Wojewody P. z dnia [...], nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Starosta S. na podstawie art. 142 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603) odmówił zwrotu nieruchomości położonej w S. przy ulicy [...] nr geodezyjny [...] i [...] o łącznej powierzchni [...] ha. W uzasadnieniu podjętej decyzji wskazano, iż powyższe działki zostały nabyte na rzecz Skarbu Państwa umową zawartą w formie aktu notarialnego w dniu [...] listopada 1987 r., po uprzednim wyrażeniu przez B. i K. K. dobrowolnej zgody na sprzedaż działki na rzecz Skarbu Państwa złożonej do protokołu z dnia 16 września 1987 r. Zawarcie umowy w czasie obowiązywania ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości powoduje, że nie ma podstaw do wystąpienia o zwrot nieruchomości.
Wojewoda P. decyzją z dnia [...] orzekł o utrzymaniu w mocy rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. Wojewoda stwierdził, że wprawdzie w sprawie mają zastosowanie przepisy dotyczące zwrotu nieruchomości, ale problem polega na tym, iż nieruchomość nie została nabyta z przeznaczeniem na realizację konkretnego celu, określonego decyzją lokalizacyjną, bowiem w akcie notarialnym wyraźnie określono, że nieruchomość nabywana jest do zasobów gruntów, czyli do wykorzystania w przyszłości na cele zabudowy miast i wsi - art. 13 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Nie można zatem w sposób dosłowny odnieść tej sytuacji faktycznej do treści przytoczonego art. 137 ust. 1 ustawy, zawierającego pojęcie zbędności nieruchomości. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że nieruchomość w momencie nabycia zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona była pod usługi ogólnomiejskie i jest w trakcie zagospodarowywania na ten cel, w konkluzji podzielono pogląd wyrażony w zakwestionowanej decyzji, iż nieruchomość nie jest zbędna i nie podlega zwrotowi.
Na powyższą decyzję B. i K. K. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji zarzucili organom administracji publicznej naruszenie zasad postępowania, w szczególności art. 9 kpa oraz ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. W motywach skargi wskazali, iż twierdzenia przedstawicieli Urzędu Miasta S. w zakresie wykorzystania działek na parking są nieprawdziwe. Ponadto podnieśli, że powodem zawarcia aktu notarialnego była realizacja obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego i zakupy działek wówczas dokonywane były podporządkowane temu celowi, stąd w ocenie skarżących obojętne jest co zapisano w akcie notarialnym.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda P. podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w kwestionowanym rozstrzygnięciu i wniósł o oddalenie skargi.