Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miejskiej w S. w przedmiocie uchwalenia regulaminu udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Gminy S. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Kacprzak Sędziowie NSA Jolanta Sikorska ( spr.) NSA Jan Paweł Tarno Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 23 października 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prokuratora Rejonowego w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 25 października 2007 r. sygn. akt II SA/Rz 560/07 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w R. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchwalenia regulaminu udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Gminy S. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie sygn. akt II SA/Rz 560/07 ze skargi Prokuratora Rejonowego w Ropczycach na uchwałę Rady Miejskiej w Sędziszowie Małopolskim z dnia 29 marca 2005r. nr XXI/200/05 w przedmiocie uchwalenia regulaminu udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Gminy Sędziszów Małopolski wyrokiem z dnia 25 października 2007r. oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku podał, że wyżej opisaną uchwałą Rada Miejska w Sędziszowie Małopolskim uchwaliła regulamin udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Gminy Sędziszów Małopolski. Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł Prokurator Rejonowy w Ropczycach, podnosząc w niej zarzut naruszenia art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. Nr 142 z 2001r., poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 90f ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U. Nr 256 z 2004r., poz. 2572 ze zm.) polegające na przyjęciu w § 7 uchwały reguły, że wniosek o przyznanie stypendium szkolnego winien zawierać opinię dyrektora szkoły dotyczącą pożądanej formy pomocy materialnej i zasadności jej udzielenia, podczas gdy opinia dyrektora, o której stanowi art. 90n ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie oświaty jest stanowiskiem innego organu w rozumieniu art. 106 k.p.a. i powinna być wyrażona w formie postanowienia na podstawie art. 106 § 5 k.p.a., a o jej wydanie powinien wystąpić po wszczęciu postępowania wójt, czego potwierdzeniem jest treść art. 90n ust. 4 ustawy o systemie oświaty, który nie wylicza opinii dyrektora jako obligatoryjnego elementu wniosku o przyznanie pomocy. Nadto Prokurator wskazał na naruszenie przez zaskarżoną uchwałę art. 90m ust. 1 ustawy o systemie oświaty przez określenie w § 8 ust. 1 i § 13 ust. 1 organu właściwego do wydania decyzji w sprawie przyznania stypendium i wskazania dyrektora Zespołu Obsługi Szkół i Przedszkoli Gminy Sędziszów Małopolski jako właściwego do załatwienia tych spraw, bez wcześniejszego opublikowania uchwały upoważniającej ten podmiot do działania w zastępstwie wójta, pomimo że upoważnienie takie jest przepisem prawa miejscowego i powinno podlegać publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Wskazując powyższe Prokurator Rejonowy wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały.

Jak wskazał dalej Sąd I instancji, w odpowiedzi na skargę Gmina Sędziszów Małopolski wniosła o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie. Wskazując na podstawę odrzucenia podniosła, że w skardze został oznaczony podmiot nieistniejący jako ten, którego uchwała została zakwestionowana. Konkretyzując ten zarzut skarżąca Gmina podniosła, że Rada Miejska Sędziszowa Małopolskiego jest organem Gminy Sędziszów Małopolski i tylko Gmina może być stroną postępowania, nie zaś jej organ. Odnosząc się do zarzutów skargi podała, że upoważnienie dyrektora Zespołu Obsługi Szkół i Przedszkoli Gminy Sędziszów Małopolski nie jest przepisem prawa miejscowego, zatem nie było obowiązku publikowania uchwały Rady zawierającej takie upoważnienie w dzienniku urzędowym województwa. Upoważnienie jest aktem indywidualnym, przez co nie spełnia wymogów stawianych przepisom prawa miejscowego. Odnosząc się do drugiego zarzutu skargi podniosła, że § 8 ust. 1 i § 13 ust. 1 zaskarżonej uchwały nie naruszają prawa i w tym zakresie skarga powinna być oddalona. Przepisy te mają bowiem tylko charakter informacyjny, gdyż wskazują kto i na jakiej podstawie prowadzi postępowanie.

Strona 1/6