Warunek to zdarzenie przyszłe i niepewne, od którego powstania lub ustania można uzależnić skutki czynności prawnej.
Skoro art. 258 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ /i odpowiednio art. 162 par. 1 pkt 2 Kpa/ w swojej treści odwołuje się do niedopełnienia przez stronę określonego warunku, niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca tego przepisu i rozciągnięcie jego stosowania na sytuacje związane z niedotrzymaniem przez stronę terminu wykonania decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "S." Budownictwo E.-I. Józef A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B.-P. z dnia 14 października 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ostatecznej Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 21 lutego 1997 r. (...) w części dotyczącej zwrotu za granicę dwóch wywrotek marki TATRA - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia 7 czerwca 2002 r. (...); (...)
Dyrektor Urzędu Celnego w T. ostateczną decyzją z dnia 21 lutego 1997 r. (...), wydaną w stosunku do "S." Budownictwo E.-I. Józef A., zarządził zwrot za granicę dwóch samochodów - wywrotek marki TATRA, przyczepy oraz agregatu sprężarkowego SKODA -w terminie do dnia 22 kwietnia 1997 r.
Zakreślony w decyzji termin zwrotu za granicę ww. ruchomości był przedłużony przez Dyrektora Urzędu Celnego w B.-P. /pismem z dnia 3 października 2000 r. wyznaczono 5-tygodniowy termin od dnia otrzymania pisma, zaś pismem z dnia 4 kwietnia 2002 r. - 5-tygodniowy termin od dnia otrzymania pisma/.
Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 17 czerwca 1999 r. (...) stwierdził nieważność wskazanej wyżej decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 21 lutego 1997 r., w części dotyczącej zarządzenia zwrotu za granicę przyczepy i agregatu sprężarkowego SKODA.
Na skutek żądania strony o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 24 sierpnia 2000 r. (...), utrzymał w mocy ww. decyzję własną z dnia 17 czerwca 1999 r.
Na tę decyzję skargę wniosła strona.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 5 grudnia 2001 r. V SA 348/01 oddalił skargę.
W tak ukształtowanej sytuacji, w obrocie prawnym pozostała nadal ostateczna decyzja Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 21 lutego 1997 r., w części zarządzającej wywiezienie za granicę dwóch samochodów - wywrotek marki TATRA, której strona nie wykonała.
Izba Celna w B.-P. pismem z dnia 6 maja 2002 r. przekazała sprawę do rozpatrzenia Urzędowi Celnemu w L., na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 41 poz. 365/.
Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia 7 czerwca 2002 r. (...), działając na podstawie art. 104, art. 162 par. 1 pkt 2 i par. 3 Kpa, w zw. z art. 289 Kodeksu celnego, w zw. z par. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie ustanowienia zakazu przywozu niektórych towarów /Dz.U. nr 77 poz. 353 ze zm./ stwierdził wygaśnięcie ww. decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 21 lutego 1997 r. w przedmiocie zarządzenia zwrotu za granicę dwóch samochodów - wywrotek marki TATRA.
Podstawą faktyczną wydanej decyzji było stwierdzenie, że strona nie podporządkowała się nakazowi wywozu pojazdów za granicę, zamieszczonego w piśmie Dyrektora Urzędu Celnego w B.-P. z dnia 4 kwietnia 2002 r.
Organ I instancji uznał, że skoro strona nie dopełniła warunku określonego w decyzji ostatecznej z dnia 21 lutego 1997 r. wydanej przez Dyrektora Urzędu Celnego w T., tj. nie wywiozła pojazdów poza polski obszar celny, zachodzi podstawa do stwierdzenia jej wygaśnięcia /art. 162 par. 1 Kpa w zw. z art. 289 Kodeksu celnego/.
Od decyzji tej odwołanie wniosła strona.
Dyrektor Izby Celnej w B.-P. decyzją z dnia 14 października 2002 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji, podtrzymując jego argumentację faktyczną i prawną.
W skardze złożonej do Sądu "S." Budownictwo E.-I. Józef A., wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.