Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Tarnowska Asesor WSA Agnieszka Miernik Protokolant Małgorzata Kulińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2008 r. sprawy ze skargi J.Ł. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2008 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz J.Ł. kwotę 571,95 (pięćset siedemdziesiąt jeden 95/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Infrastruktury, decyzją z dnia [...] maja 2008 r. orzekł o umorzeniu postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Z uzasadnienia decyzji wynika, że Minister Infrastruktury decyzją z dnia
[...] kwietnia 2007 r. orzekł o zastosowaniu wobec pośrednika w obrocie nieruchomościami J. Ł. kary dyscyplinarnej.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył w dniu 9 maja 2007 r. radca prawny G. K., powołując się na pełnomocnictwo J. Ł., znajdujące się w aktach sprawy.
Minister Budownictwa pismem z dnia 17 maja 2007 r. wezwał G. K. do usunięcia braków w aktach sprawy poprzez dołączenie pełnomocnictwa zgodnie z art. 33 § 3 kpa.
G. K. przy piśmie z dnia 28 maja 2007 r. dołączył oryginał pełnomocnictwa sporządzonego w dniu 24 maja 2007 r. Ponieważ pełnomocnictwo zostało sporządzone w dniu 24 maja 2007 r. to, w ocenie organu, w dacie złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy tj. 9 maja 2007 r. G. K. nie był do tego umocowany. Zatem organ uznał, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy pochodzi od osoby nie będącej stroną tego postępowania ani pełnomocnikiem, o którym mowa w art. 32 kpa i postępowanie wszczęte wskutek złożenia tego wniosku należy umorzyć.
W skardze na decyzję Ministra Infrastruktury J. Ł wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzucono rażącą obrazę przepisów postępowania administracyjnego, a zwłaszcza art. 7 kpa, art. 8 kpa, art. 9 kpa, art. 28 kpa, art. 33 § 3 kpa oraz art. 64 § 2 kpa poprzez przyjęcie m.in., że pełnomocnik nie był umocowany do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona, albowiem brak było podstaw prawnych do umorzenia postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Zgodnie z art. 33 § 3 kpa pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik J. Ł., w przewidzianym dla tej czynności terminie, złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, powołując się na pełnomocnictwo znajdujące się w aktach sprawy. Znajdujący się w aktach dokument pełnomocnictwa zwierał umocowanie radcy prawnego G. K. tylko do reprezentowania J. Ł. w postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym przed Komisją Odpowiedzialności Zawodowej. Pełnomocnictwo to organ słusznie uznał za niewystraczające i wezwał pełnomocnika do złożenia pełnomocnictwa upoważniającego do występowania w postępowaniu przed Ministrem Budownictwa. Pełnomocnik J. Ł., w wyznaczonym przez organ terminie, nadesłał pełnomocnictwo o prawidłowej treści, jednak opatrzone datą późniejszą niż data złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Należy mieć na uwadze, że pojęcie pełnomocnictwa jest pojęciem cywilistycznym - jest to jednostronna czynność prawna, polegająca na złożeniu odpowiedniego oświadczenia woli przez mocodawcę i może nastąpić w dowolnej formie, w tym nawet w sposób dorozumiany. Odrębną natomiast kwestią jest realizacja obowiązku pełnomocnika dołączenia do akt pisemnego pełnomocnictwa - w oryginale lub wierzytelnego odpisu, o którym mowa w art. 33 § 3 kpa, a który jest wymogiem procesowym. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził w swoich orzeczeniach, że datą udzielenia pełnomocnictwa nie jest dzień formalnego podpisania pełnomocnictwa (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2005 r., sygn. akt II OSK 241/05 - Lex nr 190983, postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. akt I OZ 420/07 niepublik.). Wprawdzie orzeczenia te zapadły w sprawach dotyczących pełnomocnictwa procesowego w postępowaniu sądowoadministracyjnym ale pogląd w nich reprezentowany znajduje zastosowanie również w postępowaniu przed organami administracji publicznej, gdyż wynika to z istoty pełnomocnictwa jako pojęcia cywilistycznego, co zostało wyżej omówione.
Nie dołączenie pełnomocnictwa do akt jest usuwalnym brakiem formalnym. W warunkach rozpoznawanej sprawy brak ten został usunięty w zakreślonym przez organ terminie. Dodatkowo należy podnieść, że w aktach sprawy znajdowało się pełnomocnictwo dla radcy prawnego G. K. do reprezentowania J. Ł. w niejako pierwszym etapie postępowania, tj. prowadzonego przez Komisję Odpowiedzialności Zawodowej, co także pozwala na przyjęcie, że radca prawny G. K. już w momencie składania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy był umocowany do dokonania tej czynności. Skoro w terminie wyznaczonym przez organ w wezwaniu do usunięcia braków formalnych pełnomocnik złożył pełnomocnictwo, to brak było podstaw do uznania, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został złożony przez osobę nie posiadającą do tego legitymacji procesowej, a w konsekwencji do umorzenia postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Zaskarżona decyzja zapadła więc z naruszeniem art. 32 kpa, art. 33 § 3 kpa i art. 127 § 1 kpa, co uzasadnia jej uchylenie.
Z powyższych względów Sąd na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, art. 152 i art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.