Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: WSA Jolanta Dargas WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P.U. R. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z [...] grudnia 2017 r. nr [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy, utrzymał w mocy własne postanowienie z [...] października 2017 r. nr [...] o odmowie podjęcia zawieszonego z urzędu postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] czerwca 1997 r. nr [...], stwierdzającej nabycie z mocy prawa Gminę [...] nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...] obręb [...] jako działki nr [...] o łącznej pow. [...] ha, objętej wykazem hipotecznym [...].
Postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wydane zostało przy następujących ustaleniach stanu faktycznego:
Deklaratoryjną decyzją z [...] czerwca 1997 r. Wojewoda [...], działając na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. -Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), stwierdził nabycie z mocy prawa przez Gminę [...] własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...], obręb [...] jako działki nr [...] o łącznej pow. [...] ha, objętej wykazem hipotecznym [...]. Skomunalizowana wówczas nieruchomość pochodzi z dawnego majątku ziemskiego "[...]", stanowiącego byłą własność J.U.(poprzednika prawnego m.in. P.U. R.), który został przejęty na rzecz Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.), dalej: "dekret PKWN".
Na wniosek P.U. R. wszczęte zostało przed Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji, które postanowieniem z [...] lipca 2017 r. nr [...] Minister z urzędu zawiesił, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., do czasu prawomocnego zakończenia uruchomionego w 1992 r. przez H. U. przed Wojewodą [...] postępowania o stwierdzenie, że nieruchomości objęte m.in. [...] gm. kat. [...] nie podpadały po działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN.
Pismem 28 sierpnia 2017 r. P. U. R. wniosła o podjęcie zawieszonego postępowania nieważnościowego, kwestionując zasadność jego zawieszenia. Wywodziła mianowicie, iż kwestia podlegania przejęciu przedmiotowej nieruchomości na własność Państwa (w przedmiocie czego zainicjowane zostało przez H.U. postępowanie w trybie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej -Dz.U. Nr 10, poz. 51 ze zm.) stanowiła zagadnienie prejudycjalne w toku postępowania komunalizacyjnego i to wówczas, a nie obecnie, postępowanie to winno być zawieszone. Wydając zatem decyzję komunalizacyjną przed zakończeniem postępowania o podpadanie nieruchomości pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN organ rażąco naruszył prawo. Wnioskodawczyni odwoływała się przy tym do poglądu prawnego wyrażonego w uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów NSA z 15 lutego 1999 r. OPS 15/98, gdzie oceniając wzajemne relacje postępowania o zwrot nieruchomości oraz postępowania uwłaszczeniowego mającego za przedmiot tę nieruchomość, wywodzono, że w sytuacji wystąpienia przez poprzedniego właściciela (jego spadkobierców) o zwrot nieruchomości, postępowanie uwłaszczeniowe winno być zawieszone na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.