Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie: WSA Elżbieta Lenart WSA Emilia Lewandowska Protokolant Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2009 r. sprawy ze skargi R. S., C. P., G. K., J. K. i E. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] o odmowie uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Starosty P. z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] orzekającą o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, oznaczonej jako działka nr [...] o powierzchni [...] ha, położonej w obrębie [...] oraz o odmowie zwrotu części działek nr [...] i nr [...] położonych w obrębie [...].
Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych:
Decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. Starosta P. orzekł o zwrocie na rzecz: C. P., R. S., G. K., J. K. i E. K. - jako spadkobierców po S. i S. małżonkach K. - działki nr [...] o powierzchni [...] ha, położonej w obrębie [...] oraz odmówił zwrotu działek nr [...] i nr [...] z obrębu [...]. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Wojewody [...] z dnia z dnia [...] lipca 2006 r. i stała się ostateczną.
Pismem z dnia 5 maja 2008 r. w/w spadkobiercy małżonków K. (byłych właścicieli wywłaszczonej, opisanej wyżej nieruchomości) wystąpili z wnioskiem o wznowienie postępowania, zakończonego decyzją Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. - w części dotyczącej działki nr [...]. W podstawie wniosku wnioskodawcy wskazali na przepis art. 145a k.p.a. odnosząc go do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 kwietnia 2008 r. sygn. akt K 6/05.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] Wojewoda [...] wznowił postępowanie dotyczące zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] a następnie decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. - wydaną na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 k.p.a. - odmówił uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r.
Rozpatrując sprawę w trybie instancji odwoławczej, na skutek odwołania wniesionego przez wnioskodawców, Wojewoda [...] podniósł, że badając wniosek o wznowienie postępowania organ administracyjny przede wszystkim ma obowiązek zbadać dopuszczalność wznowienia postępowania z przyczyn formalnych, przedmiotowych lub podmiotowych, w tym kwestię zachowania terminu. W tej fazie postępowania nie wolno mu zaś oceniać, czy przyczyny wznowienia, wskazane przez stronę, faktycznie wystąpiły.
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy stwierdzono, że wnioskodawcy złożyli wniosek w dniu 5 maja 2008 r. a wspomniany wyżej wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 kwietnia 2008 r. wszedł w życie dniu 9 kwietnia 2008 r. a zatem przedmiotowy wniosek został złożony w terminie określonym w art. 145a
§ 2 k.p.a. tj. w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Z tych względów Wojewoda uznał, że wznowienie postępowania było w tej sprawie zasadne.
Rozpatrując natomiast kwestię zaistnienia w sprawie przesłanek wznowieniowych organ odwoławczy zauważył, że w wyroku z dnia 3 kwietnia 2008 r. sygn. akt K 6/05 Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją przepisów art. 136 ust. 6, art. 137 ust. 2, art. 229a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz art. 15 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492 ze zm.), natomiast w postępowaniu zakończonym decyzją Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. podstawę orzekania stanowiły przepisy art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których orzeczono o zwrocie części wywłaszczonej (nabytej na rzecz Skarbu Państwa) nieruchomości, która stała się zbędna na cel wywłaszczenia, a jednocześnie odmówiono zwrotu tej części nieruchomości - w stosunku do której przesłanka zbędności nie wystąpiła.