Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B.T., H.C. i T.T. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji 1. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżących B.T., H.C. i T.T. solidarnie kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
B.T., H.C. i T.T. reprezentowani przez adw. K.K. pismem z dnia 17 lutego 2014 r., wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania ich odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] (sprostowanej postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...]), odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika [...] w [...] z dnia [...] lutego 1976 r. Nr. [...] o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], ozn. jako działka nr [...] o pow. [...] m2.
Skarżący zarzucili organowi naruszenie art. 35 oraz art. 36 kpa i wnieśli o zobowiązanie Ministra Infrastruktury i Rozwoju do wydania decyzji w terminie jednego miesiąca od daty zwrotu akt oraz rozpoznanie sprawy w postępowaniu uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 2 i art. 120 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a także o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi opisano przebieg dotychczasowego postępowania podkreślając, że w dniu 2 maja 2013 r. złożyli odwołanie od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r., które do dnia wniesienia skargi nie zostało przez organ rozpoznane.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wniósł o umorzenie postępowania wskazując, że w dniu [...] marca 2014 r. wydana została decyzja nr [...] uchylająca decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. i przekazująca sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Pismem z dnia 5 kwietnia 2014 r. pełnomocnik skarżących adw. K.K. wniósł podobnie jak i organ o umorzenie postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 1 i art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej ppsa), sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Stosownie zaś do treści art. 119 pkt 2 powołanej ustawy, sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, jeżeli jedna ze stron zgłosi wniosek o skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym, a pozostałe strony nie zażądają przeprowadzenia rozprawy w terminie 14 dni od zawiadomienia o złożeniu wniosku. Taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie.
W myśl natomiast art. 149 § 1 ppsa, sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.