Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie: WSA Elżbieta Lenart WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi I. K. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego do gruntu 1. zobowiązuje Prezydenta [...] do rozpatrzenia wniosku I. K. z dnia 21 kwietnia 1949 r. o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], ozn. hip. [...] (obecnie [...]) - w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Prezydent [...] dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz I. K. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. K. pismem z 24 maja 2018 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z [...] kwietnia 1949 r. o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], ozn. hip. [...] (obecnie [...]).
Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym.
Powyższy wniosek o przyznanie prawa użytkowania wieczystego do wskazanej nieruchomości został wniesiony przez S. J. do Zarządu Miejskiego w [...][...] kwietnia 1949 r. i w jego rozpoznaniu Urząd Dzielnicowy [...] decyzją z [...] lutego 1975 r., nr [...] odmówił ustanowienia na rzecz byłego właściciela prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...], położonej przy ul. [...] róg ul. [...].
Po rozstrzygnięciu wniosku o stwierdzenie nieważności powyższego orzeczenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] stwierdziło nieważność decyzji z [...] lutego 1975 r., a Prezydent [...] otrzymał wskazane orzeczenie nadzorcze 7 maja 2015 r. (data prezentaty). Wobec tego wniosek o przyznanie prawa użytkowania wieczystego do przedmiotowego gruntu ponownie podlega rozpoznaniu.
I. K. wnioskiem z [...] czerwca 2015 r. ponowił wystąpienie o przyznanie użytkowania wieczystego. Do wniosku załączył akt notarialny, zawarty pomiędzy nim a następcą prawnym byłego właściciela tej nieruchomości, którego mocą nabył prawa i roszczenia do przedmiotowej nieruchomości, wynikające z przepisów dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279).
W związku z brakiem rozstrzygnięcia sprawy, [...] września 2016 r. I. K. wystąpił z zażaleniem, w trybie art. 37 kpa, na niezałatwienie przedmiotowej sprawy w terminie przez Prezydenta [...]. W rozpoznaniu powyższego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowieniem z [...] października 2016 r., nr [...] zobowiązało Prezydenta do rozpoznania przedmiotowego wniosku w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r. Orzeczenie to wpłynęło do Prezydenta [...] 25 października 2016 r.
W skardze na bezczynność skarżący zarzucił Prezydentowi [...] naruszenie art. 35 § 1-3 w zw. z art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) - powoływanej dalej jako: "kpa.", poprzez rażące przekroczenie terminów załatwienia sprawy.
W związku z podniesionymi zarzutami skarżący wniósł o zobowiązanie organu do wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego do działki nr [...], z obr. [...], w terminie do 2 miesięcy od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.
I. K. uzasadnił, że Prezydent nie podejmował działań zmierzających do załatwienia sprawy i był w zwłoce w prowadzonym postępowaniu. Nie wydał decyzji w sprawie mimo, że upłynęły terminy jej załatwienia, a jedyną czynnością jaką podjął było zawiadomienie Prokuratury o umowie dotyczącej sprzedaży roszczeń. Prowadzący postępowanie nie realizował też obowiązku wynikającego z art. 36 kpa i nie podjął rozstrzygnięcia w sprawie, nawet pomimo wydanego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowienia z [...] października 2016 r. W ocenie strony w sprawie nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby opóźniać, czy też utrudniać wydanie orzeczenia.