Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie: WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.) WSA Marek Leszczyński Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2013 r. sprawy ze skargi M.C. i Z.C. na przewlekłość Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o odszkodowanie za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpoznania wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. o odszkodowanie za działkę nr [...] wchodzącą w skład nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; 3. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta W. w przedmiocie odszkodowania, o którym mowa w pkt 1 i 2 wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 4. zasądza od Prezydenta W. na rzecz skarżących M.C. i Z.C. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego oraz kwoty po 240 (dwieście czterdzieści) złotych dla każdego z nich tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
M. C. i Z. C., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika - pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. - wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w sprawie prowadzonej w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] w obrębie [...], stanowiącą działki ewidencyjne nr [...], [...], [...] oraz nr [...].
Pismem z dnia 27 sierpnia 2012 r. skarżący sprecyzowali swoje stanowisko w ten sposób, że wnieśli o stwierdzenie, iż postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości pod drogi prowadzone jest w sposób przewlekły oraz o stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu skargi strony wyjaśniły, że o zasadności przyznania odszkodowania (przynajmniej co do działki [...]) wypowiedział się już dwukrotnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - w wyroku z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 804/08, oraz w wyroku z dnia 7 września 2011 r., I SA/Wa 561/11. Pomimo tego, na dzień wnoszenia skargi organ nie podjął działań zmierzających do merytorycznego załatwienia sprawy.
Ponadto skarżący wskazali, że postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] Wojewoda [...] uznał zażalenie skarżących na niezałatwienie przez Prezydenta W. sprawy w terminie określonym przez przepisy kodeksu postępowania administracyjnego - za nieuzasadnione.
W piśmie z dnia 18 czerwca 2012 r. oraz z dnia 30 lipca 2012 r. Prezydent W. wyjaśnił, że postępowanie w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość stanowiącą działki ewidencyjne nr [...], [...], [...] i [...] - w oparciu o przepis art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - zostało zainicjowane wnioskiem S. C., T. C. i M. C. z dnia 14 lipca 2005 r., uzupełnionym w dniu 24 października 2005 r.
Następnie w dniu 22 grudnia 2008 r. (pismo z dnia 17 grudnia 2008 r.) wpłynął do organu kolejny wniosek S. C., T. C. i M. C., reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, o wypłatę odszkodowania za nieruchomość stanowiącą działki ewidencyjne nr [...], [...], i nr [...] z obrębu [...].
Prezydent wskazał, że źródłem roszczeń odszkodowawczych jest decyzja Burmistrza Gminy W. z dnia [...] lutego 1995 r., nr [...], mocą której organ zatwierdził projekt podziału nieruchomości (KW [...]), położonej w rejonie urbanistycznym [...] przy ulicy [...] w obrębie [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] m. in. na działki ewidencyjne:
- nr [...] o powierzchni [...] m² - przeznaczona pod drogę dojazdową;
- nr [...] o powierzchni [...] m² - przeznaczona pod ulicę [...];
- nr [...] o powierzchni [...] m² - przeznaczona (jak podano w uzasadnieniu) na funkcję mieszkaniową wraz z urządzeniami I stopnia obsługi oraz funkcję usługową II i III stopnia;
- nr [...] o powierzchni [...] m² - przeznaczona pod drogę dojazdową.
Następnie Prezydent W. wyjaśnił, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2007 r., nr [...] odmówił stwierdzenia nabycia przez Gminę W. z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności gruntu stanowiącego działki nr [...] i nr [...], wskazując iż działki te nie były w dniu 31 grudnia 1998 r. zajęte pod drogi publiczne. W wyniku odwołania S.C., T. C. i M. C. Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Decyzja Ministra była przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 804/08 oddali skargę S. C.