Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Gabriela Nowak Protokolant Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2008 r. sprawy ze skargi L. A. L. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia oddala skargę.
L. A. L. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczeń organów dekretowych dotyczących odmowy przyznania dotychczasowemu właścicielowi prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] zawieszonego z urzędu postanowieniem z dnia [...] czerwca 2001 r. Równocześnie skarżąca wyjaśniła, że jest najemcą lokalu nr [...] znajdującego się w budynku położonym przy ul. [...] w W. i przysługuje jej prawo pierwszeństwa nabycia tego mieszkania w budynku przeznaczonym do sprzedaży, w którym znaczna część lokali została już sprzedana byłym najemcom.
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o jej odrzucenie. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że postanowieniem z dnia [...] czerwca 2001 r. zawieszone zostało postępowanie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczeń odmawiających przyznania byłej właścicielce I. T. prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], do czasu dołączenia do akt sprawy postanowienia spadkowego po byłej właścicielce przedmiotowej nieruchomości, po której swoje następstwo prawne wywodzi wnioskodawca tego postępowania. Zdaniem organu skarżąca, jako najemca lokalu nr [...], nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 kpa, który uprawniałby ją do udziału w postępowaniu nadzorczym dotyczącym wzruszenia przedmiotowych orzeczeń administracyjnych organów dekretowych, ani interesu prawnego do skutecznego złożenia skargi na bezczynność Minister Infrastruktury.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
wyjaśnić należy, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd bada, czy organ administracji orzekając w sprawie nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Bezczynność organu administracji ma miejsce wówczas, gdy w terminie wynikającym z przepisów prawa (art. 35 i art. 36 kpa) organ nie podejmuje żadnej czynności w danej sprawie lub wprawdzie te czynności podejmuje, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie kończy postępowania wydaniem decyzji, postanowienia lub innego wymaganego przepisami prawa aktu. Artykuł 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) przewiduje wniesienie skargi na bezczynność organów w wypadkach przewidzianych w pkt 1-4a tego artykułu. Zgodnie z treścią art. 50 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny. Interes prawny ma natomiast charakter materialnoprawny, oparty więc jest na normach prawa materialnego. Musi zatem istnieć norma prawa przewidująca w określonym stanie faktycznym i w odniesieniu do konkretnego podmiotu możliwość wydania określonego aktu. Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, to jest sytuację, w której dany podmiot (osoba) jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, nie może jednak tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa, mającego stanowić podstawę skierowania żądania w zakresie podjęcia stosownych czynności przez organ administracji. Interes faktyczny nie tworzy jednak legitymacji procesowej. Legitymację do wniesienia skargi do sądu administracyjnego ma z racji interesu prawnego strona postępowania administracyjnego. Skarżąca w przedmiotowej sprawie nie posiada tytułu prawno rzeczowego do przedmiotowej nieruchomości. Nie jest również stroną postępowania administracyjnego dotyczącego wniosku w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczeń odmawiających przyznania byłej właścicielce I. T. prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...].