Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 177/11 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 16 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za kwiecień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 czerwca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 177/11 oddalił skargę M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia 16 listopada 2010 r. w przedmiocie podatku od gier z tytułu użytkowania automatów o niskich wygranych za kwiecień 2010 r.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że z akt sprawy wynika, że decyzją z 30 sierpnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego we W. określił spółce za kwiecień 2010 r. zobowiązanie w podatku od gier w kwocie 28.000 zł. Organ pierwszej instancji powołał się na zapis art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej: u.g.h.), stanowiący, że podatnicy prowadzący działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych uiszczają podatek od gier w formie zryczałtowanej w wysokości 2.000 zł miesięcznie od gier urządzanych na każdym automacie. Wskazał, iż w sprawie - w badanym okresie - podatkiem od gier objętych było 14 automatów, co nakazuje uiszczenie podatku w kwocie 28.000 zł. Organ stwierdził, że odprowadzając podatek od gier w wysokości 9.760,24 zł (przyjmując stawkę stanowiącą równowartość 180 euro miesięcznie od każdego automatu) spółka zaniżyła ten podatek.
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia 16 listopada 2010 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Zdaniem Dyrektora Izby Celnej organ pierwszej instancji prawidłowo zastosował regulacje ustawy o grach hazardowych, w tym art. 139 ust. 1. Uznał, że wykazany przez stronę w deklaracji podatek od gier został wyliczony błędnie, z uwagi na zastosowanie nieobowiązującej (niższej) stawki tego podatku.
Odnosząc się do kwestii niezgodności przepisów ustawy o grach hazardowych z Konstytucją RP, organ odwoławczy wskazał, że organy podatkowe nie są kompetentne do oceny, czy poszczególne przepisy podatkowe naruszają normy konstytucyjne.
Co do braku skuteczności przepisów przedmiotowej ustawy, z uwagi na naruszenie - w trakcie uchwalania tego aktu prawnego - procedury notyfikacyjnej, określonej w Dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE 98.204.37 ze zm. - dalej: Dyrektywa 98/34/WE) organ podatkowy podniósł, iż powołana Dyrektywa odnosi się do usług społeczeństwa informacyjnego. Wskazał, że z zapisu art. 1 pkt 2 tej Dyrektywy, zawierającego definicję usługi społeczeństwa informacyjnego, wynika, iż usługą tą jest usługa, która spełnia w trakcie jej świadczenia "jednocześnie" cztery wymogi, tj. 1) jest świadczona za wynagrodzeniem, 2) na odległość, 3) drogą elektroniczną, 4) na indywidualne żądanie odbiorcy usług. Stwierdził, że gra na automatach o niskich wygranych w punktach gier nie spełnia dwóch z czterech podanych wyżej warunków, gdyż nie jest realizowana na odległość i nie jest świadczona drogą elektroniczną.