Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędzia del. NSA Teresa Kobylecka (spr.) Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 2208/10 w sprawie ze skargi [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 lutego 2011r., sygn. akt II SA/Wa 2208/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2010r. w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2009r., Wojewoda Mazowiecki po rozpatrzeniu wniosku Spółki "[...]" S.A. z siedzibą w W., powołując art. 60 ust. 3 i art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie stacji gazu LPG oraz pomieszczenia ochrony na działce nr ewidencyjny [...] (obręb [...]), położonej przy ul. [...] w Dzielnicy [...], stanowiącej teren zamknięty.
Minister Infrastruktury, po rozpoznaniu odwołania Spółki "[...]" S.A. z siedzibą w W., decyzją z dnia [...] października 2010r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ odwoławczy ustalił, że w dacie orzekania przez organ I instancji działka ewidencyjna nr [...] z obrębu [...], położona przy ul. [...] w Dzielnicy [...] została zakwalifikowana jako teren zamknięty na mocy decyzji Nr [...] Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2008r., zmieniającej decyzję Nr [...] Ministra Infrastruktury z dnia [...] września 2005r. w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako terenów zamkniętych. Aktualnie przedmiotowa działka nadal stanowi teren zamknięty na podstawie decyzji Ministra Infrastruktury Nr [...] z dnia [...] grudnia 2009r. (decyzja Nr [...] utraciła moc).
Minister Infrastruktury wskazał, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia wymagań wymienionych w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w tym zgodności decyzji z przepisami odrębnymi (art. 61 ust. 1 pkt 5). Jako przepisy odrębne na gruncie niniejszej sprawy traktuje się przepisy ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004r. w sprawie określenia rodzajów nieruchomości uznawanych za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz.U. Nr 207, poz. 2107). Art. 2 pkt 9 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi, że przez tereny zamknięte rozumie się tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych. Właściwy minister i kierownik urzędu centralnego w drodze decyzji ustala tereny zamknięte (art. 4 ust. 2a Prawa geodezyjnego i kartograficznego). Organ wydający decyzję zawiadamia Głównego Geodetę Kraju o ustaleniu terenu zamkniętego oraz podaje klauzulę tajności informacji dotyczących obiektów znajdujących się na tym terenie.
Powyższe rozwiązania prawne uzasadniają w ocenie organu stanowisko, że jakiekolwiek rozważania dotyczące braku uzasadnienia w przedmiocie traktowania danego terenu jako zamkniętego ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa oraz badania możliwości zrealizowania przedmiotowej inwestycji na tym terenie, do czasu wyłączenia go spod działania powołanej decyzji Nr [...] są bezprzedmiotowe. O tym, czy właściwy wojewoda uwzględni wniosek inwestora decyduje uznanie tego organu, że zamiar wnioskodawcy da się pogodzić z celem ustanowienia terenu zamkniętego, którym jest wzgląd na obronność i bezpieczeństwo państwa. W przypadku projektowanej stacji paliw organ pierwszej instancji ustalił, że taka okoliczność nie zachodzi, co musi skutkować wydaniem decyzji odmawiającej ustalenia warunków zabudowy dla ww. przedsięwzięcia.