Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno /spr./ Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Sędzia NSA Anna Łuczaj Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2007 r., sygn. akt VIII SA/Wa 466/07 w sprawie ze skargi R. G. na uchwałę Rady Gminy C. z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zebrania wiejskiego mieszkańców sołectwa M. oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 października 2007 r., sygn. akt VIII SA/Wa 466/07 oddalił skargę R. G. na uchwałę Rady Gminy C. z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zebrania wiejskiego mieszkańców sołectwa M. odbytego w dniu [...] marca 2007 r. W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że omawiana uchwała została zaskarżona w trybie, o jakim mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Zaskarżeniu w tym trybie podlega uchwała organu gminy godząca w sferę prawną skarżącego - wywołująca dla niego negatywne konsekwencje prawne. O skuteczności skargi decyduje wykazanie naruszenia przez organ gminy konkretnego przepisu prawa materialnego, wpływającego negatywnie na sytuację prawną skarżącego. Przyjmuje się przy tym, że interes ten powinien być bezpośredni i realny. W praktyce oznacza to, że w postępowaniu z art. 101 u.s.g. podmiotowość uczestnika tego postępowania jest kształtowana odmiennie niż w postępowaniu administracyjnym toczonym w trybie przepisów k.p.a., obejmując nie tylko istnienie interesu prawnego lub uprawnienia, ale także jego naruszenie. Stwierdzenie naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego skargę na uchwałę (zarządzenie) organu gminy otwiera dopiero drogę do merytorycznego rozpoznania skargi. Takie stanowisko reprezentuje Naczelny Sąd Administracyjny w ugruntowanym już orzecznictwie.
W omawianej sprawie skarżący zaskarżył uchwałę Rady Gminy C. stwierdzającej nieważność zebrania wiejskiego mieszkańców sołectwa M. odbytego w dniu [...] marca 2007 roku. Na tym zebraniu, w wyniku przeprowadzonego głosowania, odwołano z funkcji sołtysa S. A. Skarżący przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w dniu 17 października 2007 roku oświadczył, że naruszenie jego interesu prawnego polega na podjęciu uchwały, która narusza wolę większości mieszkańców, co jest niezgodne z demokracją. Takie stanowisko pozwoliło Sądowi przyjąć, że zaskarżona uchwala w żaden sposób nie dotykała prawnie chronionego interesu skarżącego. Powołanie się przez skarżącego na powyższe argumenty nie uzasadniało stwierdzenia, iż uchwała ta naruszała interes prawny skarżącego w przedmiotowej sprawie administracyjnej. Skoro skarżący nie wykazał skutecznie naruszenia zaskarżoną uchwałą jego interesu prawnego, to skarga podlegała oddaleniu. Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, na którego naruszenie poprzez pośrednie działanie zaskarżonej uchwały wskazywał skarżący. Interes faktyczny występuje wówczas, gdy określony podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany sposobem uregulowania danej kwestii, jednakże poprzez dane uregulowanie nie dochodzi do naruszenia prawa materialnego.
Skargą kasacyjną z 30 listopada 2007 r. zaskarżono powyższy wyrok w całości, zarzucając mu naruszenie:
- przepisów prawa materialnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.
a) art. 101 ust. 1 u.s.g., co polegało na przyjęciu, że zaskarżona uchwała Rady Gminy w C. nie narusza interesu prawnego skarżącego, podczas gdy okoliczności sprawy wskazują jednoznacznie na to, że skarżący miał interes prawny w zaskarżeniu uchwały naruszającego jego prawa do tego, aby skutecznie i zgodnie z prawem dokonany wybór sołtysa był uznany przez władze publiczne i organy samorządu terytorialnego,