Dnia 22 marca 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędzia WSA Grażyna Malinowska - Wasik (spr.) Asesor WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Protokolant: Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi M. U. i R. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2005 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej 1. oddala skargę, 2. nakazuje pobrać solidarnie od skarżących na rzecz Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy kwotę 222,17 złotych (dwieście dwadzieścia dwa złote 17/100 groszy) tytułem uzupełnienia wpisu od skargi.
Decyzją z dnia [...] 2005r. nr [...], powołując się m.in. na art. 4 pkt 11 i 98a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2004r. nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz § 1 pkt 2 uchwały nr [...] Rady Miasta T. z dnia [...] 2003r. w sprawie ustalenia stawki opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału (Dz. Urzęd. Woj. Kujawsko- Pomorskiego nr 140 po. 1915), Prezydent Miasta T. orzekł o pobraniu od R. i M. U. opłaty adiacenckiej w kwocie 8.054,40 zł. z tytułu wzrostu wartości należącej do nich nieruchomości położonej przy ul. [...], obejmującej działki [...]. Zgodnie z decyzją wymieniona kwota stanowiła 30% sumy 26.848 zł, o jaką wzrosła, w związku z dokonanym podziałem na działki nr [...] zatwierdzonym decyzją z dnia [...] 2004r. nr [...] Prezydenta Miasta T., wartość rynkowa powyższej nieruchomości.
W uzasadnieniu decyzji podano, że stawkę procentową służącą naliczeniu opłaty w wysokości 30% przyjęto w związku z ustaleniem takiej stawki w wymienionej w podstawie prawnej uchwale nr [...] Rady Miasta T., a wartość rynkową nieruchomości przed i po podziale oszacował na kwoty odpowiednio 2.501,890 zł i 2.528,738 zł (bez części składowych gruntu) rzeczoznawca majątkowy.
W odwołaniu od decyzji Prezydenta Miasta T. R. i M. U. zarzucili naruszenie art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez przyjęcie, że w wyniku podziału nieruchomości wzrosła jej wartość oraz naruszenie zasad praworządności określonej w art. 6 i 7 kpa i prawdy obiektywnej wyrażonej w art. 7 kpa, wnosząc jednocześnie o jej uchylenie.
Odwołujący się podkreślili, iż podział nieruchomości nastąpił wyłącznie z uwagi na realizację celu, dla którego nieruchomość została w 1999r. zakupiona, to jest dla potrzeb nowo wybudowanego budynku mieszkalnego, przy czym w związku z podziałem nie wystąpiły żadne okoliczności zwiększające jej wartość, a w szczególności nie nastąpiła zmiana przeznaczenia nieruchomość, czy też zmiana sposobu jej użytkowania - zarówno przed, jak i po podziale nieruchomość była zabudowana tym samym wielorodzinnym budynkiem mieszkalnym.
Nie uwzględniając odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. wydało w dniu [...] 2005r. decyzję nr [...] orzekającą o utrzymaniu zaskarżonej decyzji w mocy.
W uzasadnieniu decyzji SKO wskazało na podstawy prawne i zasady naliczenia opłaty adiacenckiej, akcentując sposób ustalenia w niniejszej sprawie przez rzeczoznawcę wzrostu wartości nieruchomości, a konkretnie działki nr [...] ( bowiem działka nr [...] odpowiadająca przed podziałem działce nr [...] jest drogą wewnętrzną) oraz oparcie się na opracowanym przez rzeczoznawcę operacie szacunkowym przy wydawaniu przez organ I instancji decyzji. Odnosząc się zaś do zarzutów odwołania SKO stwierdziło, iż wzrost wartości nieruchomości po podziale może polegać na zwiększeniu jej atrakcyjności inwestycyjnej z uwagi na możliwość zadysponowania na rzecz innych osób wyodrębnionymi częściami nieruchomości, a taka sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do zabudowanej domem mieszkalnym działki nr [...] ( w uzasadnieniu mylnie podano [...]), której wzrost wartości wykazano w operacie.