Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 12 sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia przejścia gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa oddala skargę.
Decyzją z dnia 29 stycznia 2009 r. Starosta, na podstawie art. 14a ustawy z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (t. j. Dz. U. z 2005r. nr 239, poz. 2019 ze zm.), zwanej dalej U.p.w. oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) zwany dalej K.p.a., po rozpatrzeniu wniosku Kierownika Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych we W. Oddział Rejonowy w T. odmówił przekazania do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nieruchomość gruntowej pokrytej powierzchniowymi wodami płynącymi stanowiącymi jezioro B., położone w Gminie G., obręb C., nr działki [...], nr KW [..].
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że Jezioro B., położone na działce nr [...], zgodnie z treścią księgi wieczystej nr KW [...] Sądu Rejonowego w B., stanowi własność J. S.
Organ podał też, że wody Jeziora B. posiadają charakter wód płynących, zaś na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002r. w sprawie śródlądowych wód powierzchniowych lub ich części stanowiących własność publiczną (Dz.U. z 2003r. Nr 16 poz. 149) ujęte zostały jako śródlądowe wody powierzchniowe, istotne dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa. Przywołał też treść art. 14a ust. 1 U.p.w. zgodnie z którym grunty pokryte wodami powierzchniowymi płynącymi, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, są zasobem nieruchomości Skarbu Państwa, do którego nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.8). W myśl art. 14a ust. 2 U.p.w. przejście gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi do zasobu, o którym mowa w ust. 1, oraz ich wykreślenie z zasobu stwierdza, w drodze decyzji, na wniosek właściwego organu lub jednostki, o których mowa w art. 11 ust. 1, właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej.
Zdaniem organu art. 14a U.p.w. stanowi o przejęciu gruntu, a nie o jego zbyciu, zaś przejęcie gruntu powoduje zmianę jednostki gospodarującej gruntem pokrytym wodą, a nie zmianę właściciela. W konsekwencji organ stwierdził, że skoro grunty, jak wynika z wpisu do księgi wieczystej stanowią własność J. S., to nie mogą zostać wpisane do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa.
Na koniec organ wyjaśnił, że U.p.w. nie daje organom administracji prawa do orzekania, które z wód stały się własnością Skarbu Państwa, zaś spory o prawo własności wód rozpoznają sądy powszechne. Zatem, aby przenieść własność nieruchomości J. S. na rzecz Skarbu Państwa należy uzyskać orzeczenie sądu będące podstawą wpisu do księgi wieczystej nowego właściciela. Do tego czasu nieruchomość KW nr [...] korzysta z domniemania wynikającego z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U z 2001r. Nr 124 poz. 1361 ze zm.) zwana dalej U.k.w.h., iż prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych we W., który w pierwszej kolejności wskazał, że domniemanie wynikające z art. 3 U.k.w.h. jest wzruszalne, a przeciwdowód może być przeprowadzony nie tylko w procesie o uzgodnienie stanu ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, ale w każdym innym postępowaniu, także w administracyjnym.