Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2014 r. sprawy ze skargi G.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddala skargę.
Prezydent Miasta C. decyzją z dnia [...] roku przyznał odszkodowanie G. K. za nieruchomość położoną w C., przy ul. [...], przejętą na własność Miasta C. na podstawie decyzji Prezydenta Miasta C. nr [...] z dnia [...] roku udzielającej zezwolenia na realizację inwestycji drogowej "Budowa ulicy miejskiej - przedłużenie ulicy [...] (etap I i etap II) wraz z kanalizacją deszczową, oświetleniem ulicznym, przepompownią ścieków wód opadowych z rurociągiem tłocznym i przebudową kanalizacji teletechnicznej" obejmującej m.in. działkę o nr geodezyjnym [...] o powierzchni [...] m2, zapisaną pierwotnie w księdze wieczystej nr [...], a obecnie w księdze wieczystej [...] w kwocie [...] zł + należny podatek VAT.
Decyzja została wydana na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f i ust. 5, art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku (t.j. Dz.U. z 2008 roku, nr 193, poz. 1194 ze zm.) o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych; art. 129 ust. 5 pkt 3, art. 130 ust. 1 i 2, art. 132 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (t.j. Dz.U. z 2010 roku, nr 102, poz. 651 ze zm.).
W § 2 tej decyzji wskazano zobowiązanego do wypłaty odszkodowania i określono sposób jej wypłaty, a w § 3 stwierdzono, że niniejsza decyzja staje się ostateczna po 14 dniach od jej otrzymania i stanowi podstawę do wypłaty ustalonego nią odszkodowania.
Od decyzji tej odwołanie złożył G. K. wraz z załącznikiem nr 1 do odwołania. Twierdził, że decyzja ta jest nielogiczna i została wydana "bez podstawy prawnej - nielegalnie - poza granicami prawa art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku oraz poza granicami prawa art. 12 ust. 4a w związku z granicą prawa art. 12 ust. 4 ustawy", w sposób zakazany art. 127 kodeksu karnego, w sposób zakazany art. 7 i art. 31 ust. 3, art. 20, art. 21 ust. 2, art. 38 Konstytucji RP oraz " w sposób zakazany w § 36 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2011 roku, zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyceny i sporządzania operatu szacunkowego likwiduje pojęcie rynkowej wartości nieruchomości". Odwołujący się zakwestionował także tryb wydawania decyzji podnosząc, że art. 21 ust. 2 Konstytucji RP nakazuje wydać jednocześnie decyzję o wywłaszczeniu i wysokości odszkodowania - w tej samej decyzji i w tym samym czasie.
Wojewoda [...] zaskarżoną decyzją z dnia [...] roku, wydaną na podstawie art. 138 § 2 Kpa uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W uzasadnieniu stwierdził, że na mocy decyzji Prezydenta Miasta C. z dnia [...] roku, która została utrzymana w mocy przez Wojewodę [...] w dniu [...] roku z mocy prawa z dniem [...] roku, została przejęta na własność Gminy C. m.in. działka nr [...] o powierzchni [...] m2, powstała z podziału działki nr [...]. Działka nr [...] w dniu jej przejęcia przez Gminę C. stanowił własność G. K.
Następnie organ przywołał przez zacytowanie ich treści: art. 18 ust. 1, art. 12 ust. 4, art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku oraz art. 130 ust. 2, art. 134, art. 154 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz § 36 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 roku w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2011 roku (Dz.U. z 2011 roku, nr 165, poz. 985), a także