Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.) Sędziowie NSA Łucja Franiczek WSA Włodzimierz Kubik Protokolant sek. sąd. Beata Malcharek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2005 r. sprawy ze skargi Gminy Ś. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki urządzenia wodnego o d d a l a s k a r g ę
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 104 kpa oraz art. 64 ust. 5 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r.- Prawo wodne / Dz. U. Nr 115, poz. 1229 ze zm. - zwanej dalej prawem wodnym/, Starosta Ż. nakazał Gminie Ś. rozbiórkę przepustu okularowego pod drogą gminną biegnącą po działce nr [...] w Ś., jako urządzenia wodnego wykonanego bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego.
W uzasadnieniu decyzji organ powołując się na przeprowadzone postępowanie w sprawie zalewania gruntów na terenie Ż. wodami kierowanymi z terenu przysiółka "A" w Ś., wszczętego z wniosku Urzędu
Miejskiego w Ż. oraz S. M., stwierdził, że z dokonanych ustaleń wynika, iż prawie cała ilość wód deszczowych z terenu w/w przysiółka wprowadzana jest do betonowego rowu (o głębokości ok. 0,80 m i szerokości ok. 0,80 m) przy powołanej na wstępie drodze gminnej. Rów ten przebiega dalej wzdłuż tej drogi, gdzie przechodzi za pomocą przepustu okularowego na jej drugą stronę i łączy się z rowem usytuowanym już na terenach Ż. Jednocześnie Starosta Ż. poniósł, iż w/w obiekty wykonane zostały bez wymaganych przepisami prawa pozwoleń, a okoliczność tę potwierdził podczas przeprowadzonych w dniu [...] r. oględzin, przedstawiciel Gminy Ś. Organ wskazał, iż mimo przywołanych okoliczności orzeczono rozbiórkę jedynie w stosunku do przepustu okularowego, gdyż rowy wykonane zostały w okresie obowiązywania ustawy z dnia 24 października 1974 r.- Prawo wodne / Dz. U. Nr 38, poz. 230 ze zm. - zwanej dalej prawem wodnym z 1974 r./, a zgodnie z jej uregulowaniami rów nie stanowił urządzenia wodnego.
W odwołaniu od tej decyzji Gmina Ś. podniosła, iż przepust pod drogą gminną nr [...] istnieje od bardzo dawna, a ponadto działka, na której jest on usytuowany, zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów, jest terenem na którym znajdują się wody płynące, zatem zadaniem przedmiotowego rowu jest m. in. odprowadzanie wód opadowych i taką też pełni on funkcję. Gmina ponadto zarzuciła organowi błędne wskazanie w uzasadnieniu decyzji lokalizacji rowu melioracyjnego, precyzując, iż rów ten biegnie także częściowo po terenie Ś.
Wojewoda Ś.nie uwzględnił odwołania i decyzją z dnia [...] r.
nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 4 ust. 4 pkt 2 Prawa wodnego z 2001 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy w całości podzielił ustalenia poczynione w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, dodatkowo wskazując, iż przepust wykonany został przez mieszkańców Gminy Ś., natomiast środki finansowe na ten cel pochodziły od Gminy. Zdaniem organu przedmiotowy stan odpowiada treści art. 64 ust. 5 - Prawa wodnego z 2001r., wobec czego przepust podlega rozebraniu na koszt podmiotu, który wzniósł urządzenie wodne bez wymaganego prawem pozwolenia wodnoprawnego.
Decyzję tę Gmina Ś. zaskarżyła do sądu administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie. Uzasadniając swoje żądanie Gmina nawiązała do swoich wcześniejszych wywodów zawartych w odwołaniu, dodatkowo akcentując, iż rzeczony rów odwadniający oraz przepust okularowy funkcjonując od dawna, zawsze odprowadzały wody opadowe zgodnie ze spadkiem terenu. Skarżąca podkreśliła, że przepust został jedynie zmodernizowany poprzez założenie większej średnicy rur. Ponadto wskazała na ujemne skutki likwidacji przepustu oraz że jego usunięcie nie rozwiąże zaistniałego problemu, gdyż wody opadowe nadal będą płynąć zgodnie ze spadkiem terenu.