Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Chęcinach w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy stwierdza nieważność § 2 ust. 1, § 4 , § 13 ust. 1 lit. b , § 15 ust. 1 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Armański, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kielce-Zachód w Kielcach na uchwałę Rady Miejskiej w Chęcinach z dnia 22 czerwca 2016 r. nr 174/XXIX/16 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy stwierdza nieważność § 2 ust. 1, § 4 , § 13 ust. 1 lit. b , § 15 ust. 1 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/8

II SA/Ke 1047/19

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 22 czerwca 2016 r., nr 174/XXIX/16, w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy i Miasta Chęciny, Rada Miejska w Chęcinach, powołując w podstawie prawnej art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 446) oraz art. 4 i art. 6r ust. 2c ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2016 r., poz. 250), uchwaliła Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy i Miasta Chęciny.

Skargę na powyższą uchwałę, w części obejmującej § 2 ust. 1, § 4, § 13 ust. 1 lit. b i § 15 ust. 1 Regulaminu, wniósł do tut. Sądu Prokurator Rejonowy Kielce-Zachód w Kielcach, zarzucając istotne naruszenie § 135 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. z 2016 r., poz. 283) w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej "ustawa"), przez zamieszczenie w kwestionowanych przepisach norm regulujących materię wykraczającą poza upoważnienie ustawowe, tj.:

- w § 2 ust. 1 Regulaminu nałożono na właścicieli nieruchomości obowiązek posiadania pojemników (w tym worków foliowych) w celu gromadzenia odpadów komunalnych;

- w § 4 Regulaminu nałożono na właścicieli nieruchomości obowiązek uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż i bezpośrednio przy granicy nieruchomości, które to chodniki stanowią część drogi publicznej i służą dla ruchu pieszego, przez gromadzenie na skraju chodnika od strony jezdni błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń, w taki sposób, aby nie powodowało to szkód w mieniu, nie utrudniało ruchu i nie zagrażało przechodniom, pojazdom, istniejącej zieleni, z zachowaniem możliwości odpływu wody do kanalizacji deszczowej;

- w § 13 ust. 1 lit. b Regulaminu nałożono na właścicieli nieruchomości utrzymujących zwierzęta domowe obowiązek utrzymywania tych zwierząt w sposób nie stwarzający uciążliwości (hałas lub odory) dla osób znajdujących się w sąsiednich lokalach lub nieruchomościach;

- w § 15 ust. 1 Regulaminu na terenach publicznie dostępnych wprowadzono nakaz wyprowadzania psów tylko na smyczy i w kagańcu.

Na tej podstawie skarżący Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w powyższym zakresie.

W uzasadnieniu podniesiono, że w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych kompetencje gminy do uchwalenia przedmiotowego regulaminu ograniczone zostały do ustalenia w nim jedynie szczegółowych zasad utrzymania czystości i porządku. Wyliczenie w art. 4 ust. 2 ustawy zagadnień, które powinny znaleźć się w regulaminie jest wyczerpujące.

Dokonując oceny zakwestionowanych w skardze przepisów Regulaminu Prokurator wskazał, że § 2 ust. 1 powtarza treść art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Rada gminy realizując delegację z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy powinna określić rodzaje i pojemność pojemników i worków, nie może natomiast modyfikować przepisu ustawowego poprzez nałożenie obowiązku posiadania pojemników i worków o nieokreślonych parametrach. Z kolei unormowanie § 4 Regulaminu nie realizuje prawidłowo normy kompetencyjnej z art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy, ponieważ stanowi jedynie kompilację treści tego przepisu i art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy. Ten ostatni przepis nakłada na właścicieli obowiązek uprzątania zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż ich nieruchomości, natomiast przepisy prawa miejscowego wydane na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy mają być adresowane wyłącznie do podmiotów dysponujących nieruchomością służącą do użytku publicznego. Delegacja ustawowa nie upoważnia do określania sposobu uprzątania zanieczyszczeń.

Strona 1/8