Analiza treści przepisu § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji (-), w zestawieniu z treścią przepisu art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (-), prowadzi do wniosku o jego niezgodności z regulacją ustawową, jako aktem wyższego rzędu. W ustawie brak jest upoważnienia do dookreślenia i przez to także do zawężenia w rozporządzeniu kryterium podwyższenia emerytury, określonego w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy; co uczyniono w § 4 pkt 1 tego rozporządzenia, używając zwrotu "bezpośrednio".Stąd unormowanie zawarte w przepisie § 4 pkt 1 rozporządzenia, w zakresie, w jakim wprowadza kryterium bezpośredniości w odniesieniu do zagrożenia życia lub zdrowia podczas wykonywania przez funkcjonariusza wymienionych w tym przepisie obowiązków służbowych, wykracza poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 15 ust. 6 ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk - spr. Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi I. K. na postanowienie Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu, z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego służbę w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Komendanta Powiatowego Policji w Kędzierzynie - Koźlu z dnia 16 listopada 2009 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.
Pismem z dnia 26 maja 2009 r. I. K., powołując się na zapis § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734), wystąpił do Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu o wydanie zaświadczenia dotyczącego służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. Argumentując swój wniosek wskazał, że od 16 lipca 1991 r. pełni służbę w Policji, w tym od 1 lipca 2004 r. w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Opolu.
Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r., Opolski Komendant Wojewódzki Policji przekazał podanie I. K. według właściwości, do rozpoznania Komendantowi Powiatowemu Policji w Kędzierzynie - Koźlu. W uzasadnieniu organ wskazał, że w okresie od 16 lipca 1991 r. do 16 października 2003 r. wnioskodawca pełnił służbę w Komendzie Powiatowej Policji w Kędzierzynie - Koźlu, a raport dotyczy wydania zaświadczenia o latach służby w tej jednostce.
Pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r., Komendant Powiatowy Policji w Kędzierzynie - Koźlu poinformował I. K. o odmowie wydania zaświadczenia w związku z brakiem przesłanek określonych w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1995 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji.
W piśmie z dnia 20 sierpnia 2009 r. I. K. wniósł o "wydanie merytorycznej decyzji", od której przysługiwałoby mu odwołanie, a nie jedynie informacji zamykającej drogę do wydania stosownego zaświadczenia.
W odpowiedzi na to pismo Komendant Powiatowy Policji w Kędzierzynie - Koźlu, pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. poinformował I. K., że w sprawie objętej wnioskiem nie są wydawane decyzje administracyjne, a jedynymi przepisami mogącymi mieć zastosowanie są zapisy działu VII K.p.a.
W dniu 2 września 2009 r., I. K. wniósł zażalenie na pismo z dnia 26 sierpnia 2009 r., co do odmowy wydania zaświadczenia określonej treści, wnioskując przy tym o nakazanie Komendantowi Powiatowemu Policji w Kędzierzynie - Koźlu wydania zaświadczenia w świetle § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji (...).
Postanowieniem z dnia 23 października 2009 r., nr [...], Opolski Komendant Wojewódzki Policji orzekł o uchyleniu w całości postanowienia Komendanta Powiatowego Policji w Kędzierzynie - Koźlu z dnia 26 sierpnia 2009 r. i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Uwzględniając zażalenie stwierdził, iż organ nie zachował formy postanowienia przy odmowie wydania zaświadczenia, stosownie do art. 124 i art. 125 K.p.a., czym naruszył zapis art. 219 K.p.a.
W dniu [...], Komendant Powiatowy Policji w Kędzierzynie - Koźlu w drodze postanowienia, nr [...], odmówił wydania I. K. zaświadczenia potwierdzającego wykonywanie służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. Wskazał, że w wyniku analizy posiadanej dokumentacji nie stwierdzono przesłanek z art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1995 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji. Uzasadniając swoje stanowisko organ wyjaśnił, że stosownie do zapisu § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji (...), sporządzono opis przebiegu służby wnioskodawcy z dokładnym wyszczególnieniem wykonywanych przez niego obowiązków, poddano analizie dokumentację operacyjną, procesową i archiwalną książkę zatrzymań osób. Zlecono również przeanalizowanie bazy danych informatycznych KSIP pod kątem stwierdzenia czy w okresie służby, którego dotyczy wniosek, I. K. był poszkodowany w wyniku przestępstwa z art. 222 § 1 i art. 226 K.k. lub było prowadzone postępowanie karne, w którym występował jako poszkodowanych. Nie stwierdzono jednak wystąpienia w ww. bazie jakichkolwiek danych w tej materii. Organ dodał, że uzyskano także opinię prawną dotyczącą sytuacji i warunków szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu policjanta, które należy brać pod uwagę w myśl § 4 pkt 1 powołanego rozporządzenia, zważywszy na obowiązki i charakter pracy policjanta. Ponadto, dokonano analizy treści rozkazów personalnych, kart opisów stanowiska pracy i opinii służbowych znajdujących się w aktach osobowych wnioskodawcy. Powołując się na analizę wskazanych dokumentów organ stwierdził, iż nie zawierają one żadnych informacji potwierdzających wykonywanie przez I. K. co najmniej 6 razy w ciągu roku czynności w sytuacjach, które bezpośrednio zagrażały życiu i zdrowiu. Na tej podstawie, zdaniem organu, nie można wnosić, że zostały spełnione przesłanki do wydania żądanego zaświadczenia.