Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2010 r., sprawy ze skargi M. Ż. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Prezydent Miasta Opola odmówił przyznania M. Ż. prawa do zasiłku. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b w związku z art. 71 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a i b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) w trybie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. zwaną dalej K.p.a.). W uzasadnieniu wskazał, iż z przedstawionych dokumentów wynika, iż w dniu rejestracji M. Ż. spełniała warunki do uznania jej za osobę bezrobotną, ze względu jednakże na fakt, iż w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni, nie była zatrudniona i nie osiągała wynagrodzenia w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, prawo do zasiłku jej nie przysługuje.
W odwołaniu od powyższej decyzji, M. Ż. wniosła o jej uchylenie i przyznanie prawa do zasiłku z uwagi na szczególnie niekorzystną sytuację finansową i zły stan zdrowia. Ponadto wskazała w nim na proces związany z wcześniejszą rejestracją w Powiatowym Urzędzie Pracy w Opolu oraz przebieg postępowania przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu, w związku z ubieganiem się o przyznanie jej świadczenia rehabilitacyjnego, a następnie renty.
Po rozpatrzeniu odwołania M. Ż., Wojewoda Opolski decyzją z dnia [...], Nr [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Opola z dnia [...], o odmowie przyznania prawa do zasiłku. Uzasadniając decyzję stwierdził, że stosownie do unormowania zawartego w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 z późn. zm.), prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 75, jeżeli w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z zastrzeżeniem art. 104b i art. 105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni. Jednocześnie wskazał, iż do 365 dni, zalicza się również okresy pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, renty szkoleniowej oraz przypadające po ustaniu zatrudnienia, wykonywania innej pracy zarobkowej albo zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności, okresy pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli podstawę wymiaru tych zasiłków i świadczenia, z uwzględnieniem kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 71 ust. 2 pkt 3 ustawy). Zwrócił również uwagę, iż w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, (oznaczony przez organ od 28 czerwca 2008 r. do 28 grudnia 2009 r.) M. Ż. nie wykazała okresu pracy, ani innego okresu równorzędnego uprawniającego do zasiłku, w związku z czym nie posiada ona prawa do zasiłku dla bezrobotnych. W ocenie organu nie ma również żadnego znaczenia okoliczność, na którą powołuje się odwołująca, prowadzenia postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu, jak również złożenia odwołania do Sądu Okręgowego w Opolu, która to nie uniemożliwiała dokonania rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy w Opolu. Nadmienił także, iż organy administracji publicznej nie mogą orzekać poza obowiązującą regulacją prawną z uwagi na trudną sytuację materialną czy zdrowotną stron. Jak zaznaczył organ, w takim bowiem przypadku istnieje możliwość ubiegania się o pomoc we właściwym ośrodku pomocy społecznej. Poinformował również, iż nie posiada kompetencji do dokonywania analizy postępowania prowadzonego przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.