Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński - spr. Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2015 r. sprawy ze skargi F. L. na uchwałę Rady Miejskiej w Białej z dnia 5 listopada 2010 r., Nr XXXVII/409/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Gminy Biała na rzecz skarżącego F. L. kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 5 listopada 2010 r. Rada Miejska w Białej podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym, oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2015 r., poz. 199 ze zm.), zwanej dalej ustawą, uchwałę Nr XXXVII/409/10, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów lokalizacji farmy wiatrowej na gruntach wsi Krobusz - Gostomia - Solec. Do części tekstowej planu załączony został m.in. rysunek planu w skali 1:2000.
Pismem z 22 maja 2012 r., skierowanym do Burmistrza Gminy Biała, F. L., wezwał do usunięcia naruszenia prawa przez powtórzenie procedury uchwalenia wskazanego planu w zakresie pominiętych czynności. Ponadto wniósł o dokonanie stosownych zmian w zapisach uchwały, które zapewnią, że odzyska prawo do korzystania z gruntów stanowiących jego własność, poprzez dalsze ich wykorzystywanie jako grunty orne.
Następnie w dniu 20 lipca 2012 r. złożył, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na sporną uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, zasądzenie kosztów postępowania według załączonego wykazu oraz dopuszczenie dowodów wskazanych w skardze. Kwestionowanej uchwale zarzucił naruszenie kolejno:
I. art. 1 ust. 2 pkt 9, art. 2 pkt 4, art. 17 pkt 1 ustawy w zw. z art. 3 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego z dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r., nr 124, poz. 607), poprzez nie uwzględnienie "interesu publicznego" stosownie do treści powołanych przepisów, oraz pozbawienie społeczności lokalnej należytego udziału w postępowaniu,
II. art. 20 ust. 1. w zw. z art. 9 ust. 4 w zw. z art. 15 ustawy, w zakresie w jakim organ nie uwzględnił postanowień studium w trakcie sporządzania planu, a to m.in.:
a) w zakresie limitacji co do dopuszczalnej wysokości projektowanych elektrowni wiatrowej, odległości od planowanej i istniejącej zabudowy mieszkaniowej, od dróg i cieków wodnych oraz obiektów infrastruktury technicznej,
b) w zakresie w jakim nie uwzględniono w planie, iż postanowienia studium zakazują na gruntach oznaczonych jako R1 (obszary rolne o wysokich walorach produktywnych) lokalizowania elektrowni wiatrowych,
c) w zakresie w jakim nie uwzględniono zakazu lokalizacji farm wiatrowych na terenach o silnym zagrożeniu procesami erozyjnymi,
d) w zakresie w jakim nie zastosowano się w planie do zaleceń ujętych w studium co do minimalnej odległości lokalizacji elektrowni wiatrowych od zabudowań mieszkaniowych, dróg utwardzonych oraz obiektów infrastruktury technicznej,
e) w zakresie w jakim nie przeprowadzono prawidłowego - całorocznego i szerokiego monitoringu ornitologicznego i chiropterologicznego,
f) w zakresie w jakim przewidziano lokalizację elektrowni wiatrowych na terenach objętych ochroną ekspozycji dalekiego widoku,