Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi K. H. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia 10 kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt oddala skargę.
Przedmiotem skargi, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez K. H., jest decyzja Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia 10 kwietnia 2017 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 23 stycznia 2017 r. (bez numeru) w przedmiocie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:
Decyzją z dnia 23 stycznia 2017 r., nr [...], Powiatowy Lekarz Weterynarii w Kędzierzynie-Koźlu nakazał K. H.:
1) zabicie wszystkich sztuk drobiu z rodzaju: kura, kaczka, gęś, indyk, perliczka, przepiórka, utrzymywanych na terenie jego gospodarstwa, położonego w [...] ul. [...],
2) usunięcie z gospodarstwa zwłok zabitego drobiu w sposób określony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez łudzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 300, str. 1, z późn. zm.),
3) poddanie odkażeniu ściółki, która miała kontakt z drobiem i nawozów naturalnych pochodzących od drobiu utrzymywanego w gospodarstwie,
4) oczyszczenie i odkażenie pomieszczeń, w których przebywał drób, ich otoczenia, pojazdów używanych do transportu drobiu oraz pozostałych przedmiotów, które miały bezpośredni kontakt z drobiem.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepisy § 11 ust 2 pkt 1 lit. b, c i pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie zwalczania grypy ptaków (Dz. U. Nr 239 poz. 1752), powoływanego dalej jako rozporządzenie z 2007 r., art. 3 ust. 1, art. 44 ust. 1 pkt 4, 5, 12b i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1539, z późn. zm.- zwanej dalej ustawą), w zw. z § 1 rozporządzenia nr 1/2017 Powiatowego Lekarza Weterynarii w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 3 stycznia 2017 r. w sprawie zwalczania wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAl) na terenie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego (Dz. Urz. Woj. Opolskiego poz. 80, z późn. zm.), oraz art. 104 K.p.a. Ponadto na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu Powiatowy Lekarz Weterynarii podał, że w dniu 3 stycznia 2017 r. stwierdził na terenie miejscowości [...], gmina [...], wystąpienie wysoce zjadliwej grypy ptaków, wymienionej w załączniku 2 pkt 14 ustawy i będącej chorobą zakaźną powodującą wysoką śmiertelność i zaburzenia zdrowotne u drobiu, które w krótkim czasie mogą osiągać rozmiary epizootii, stanowiąc poważne zagrożenie zarówno dla populacji utrzymywanego na terenie kraju drobiu, jak i dla zdrowia publicznego oraz powodując poważne straty materialne dla gospodarki kraju. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 do ustawy choroba ta podlega obowiązkowi zwalczania, w związku z czym wydał rozporządzenie nr 1/2017, w którym określił wokół ogniska choroby obszary zapowietrzony i zagrożony tą chorobą oraz sposób postępowania w tych obszarach. Gospodarstwo K. H., położone w dzielnicy [...] miejscowości [...], znalazło się w obszarze zapowietrzonym, wyznaczonym tymże rozporządzeniem. Dalej organ podał, że zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia z 2007 r. oraz art. 44 ust. 1 pkt 4, powiatowy lekarz weterynarii może nakazać zabicie drobiu na terenie gospodarstwa znajdującego się w obszarze zapowietrzonym, a na podstawie § 11 ust. 2 pkt 1 lit. b i c rozporządzenia z 2007 r. oraz art. 44 ust. 1 pkt 5 i 12b ustawy - nakazać zniszczenie zwłok drobiu i następnie oczyszczenie i odkażenie miejsc i przedmiotów, które mogły ulec skażeniu poprzez kontakt z drobiem i innymi ptakami. Działania te mają prowadzić do szybkiego zwalczenia oraz zapobiec szerzeniu się stwierdzonej choroby.