Oceniając w pierwszej kolejności wymogi formalne wniesionej skargi, stwierdzić należy, iż skarga złożona została w przepisanym do tego terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi Rady Miejskiej w Głuchołazach na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa dokonanego uchwałą Nr XXVIII/297/13 z dnia 6 marca 2013 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy. Należy bowiem mieć na uwadze, że stosownie do art. 53 § 2 P.p.s.a., skargę na akty prawa miejscowego wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania. W niniejszej sprawie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało wniesione przez skarżącą pismem z dnia 19 września 2013 r., które nadane zostało przesyłką pocztową do Rady Miejskiej w Głuchołazach, w tym samym dniu (data stempla pocztowego). Rada Miejska w Głuchołazach uchwałą z dnia 25 września 2013 r. ustosunkowała się do złożonego wezwania, a uchwała ta została doręczona pełnomocnikowi skarżącej 1 października 2013 r., jednakże w aktach nie ma dowodu poświadczającego datę tego doręczenia. Zatem skarżąca zobowiązana była do wniesienia skargi w nieprzekraczalnym terminie 30 dni liczonym od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Z akt sprawy wynika, iż skarżąca Spółka wniosła skargę pismem z dnia 22 października 2013 r., które wpłynęło do Rady Miejskiej w Głuchołazach w dniu 23 października 2013 r., czyli z zachowaniem ustawowego terminu do jej wniesienia.
Pozytywne ustalenie w zakresie wypełnienia ustawowych wymogów formalnych skargi dają podstawę Sądowi do przejścia do kolejnej fazy, jaką jest ustalenie "naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia" zaskarżoną uchwałą. Tym samym Sąd odniesie się do zarzutu stawianemu przez organ, że skarżąca Spółka nie wykazała posiadania interesu prawnego do wniesienia skargi w sprawie.
Stosownie do treści art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Przesłankami uzasadniającymi wniesienie skargi do sądu administracyjnego na uchwałę będącą aktem prawa miejscowego jest zatem oprócz wcześniejszego bezskutecznego wezwania do usunięcia naruszenia, co w przedmiotowej sprawie bezspornie nastąpiło, także naruszenie posiadanego przez skarżącego interesu prawnego lub uprawnienia, przez ustalenia tej uchwały. Stroną w postępowaniu wszczętym na podstawie powyższego przepisu może być więc jedynie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przez ustalenia tej uchwały. Naruszenie to musi z kolei wynikać z normy prawa materialnego kształtującej sytuację prawną skarżącego podmiotu.
Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że skarga złożona w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest dopuszczalna, ponieważ skarżąca Spółka posiada interes prawny do zaskarżenia przedmiotowej uchwały. Skarga wniesiona w niniejszej sprawie jest skierowana przeciwko konkretnemu zapisowi Regulaminu, zawartemu w § 8 ust. 1 lit. b) Lp 5 tabeli, określającemu sposób obliczania ilości odpadów komunalnych odbieranych z terenu nieruchomości (lokali handlowych powyżej 50 m² powierzchni handlowej), na których niezamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne oraz nieruchomości, na których w części zamieszkują mieszkańcy, a w części nie zamieszkują mieszkańcy. Uchwała Nr XXVIII/297/13, którą przyjęto omawiany Regulaminu została podjęta na podstawie art. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a określony w przywołanym w przepisie uchwały mechanizm naliczania ilości odpadów ma bezpośredni wpływ na wysokość opłat ponoszonych na rzecz Gminy z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi. Opłaty ponoszone z tego tytułu stanowią daninę publiczną o charakterze niepodatkowym, a pobrane opłaty stanowią dochód gminy, z których gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi (art. 6r ust. 1 i ust. 2 ustawy). Obowiązek ponoszenia opłaty powstaje z mocy prawa na podstawie art. 6i ustawy, a właściciel nieruchomości jest zobowiązany złożyć deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W rozumieniu ustawy właścicielami nieruchomości są także współwłaściciele, użytkownicy wieczyści oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością (art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy). Z akt sprawy wynika, że skarżąca Spółka złożyła Burmistrzowi Głuchołaz deklarację o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, określając się jako najemca, a ponadto w skardze oświadczyła, że wynajmowane przez nią nieruchomości, posiadają powierzchnię handlową większą niż 50 m². Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że skarżąca jest zobowiązana ponosić opłatę komunalną za gospodarowanie odpadami i opłaty takie ponosi. W konsekwencji uznać należało, że zaskarżona uchwała dotyczy uprawnień i obowiązków prawnych Spółki, gdyż postanowienia uchwały dotyczą mechanizmu ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i ich wysokości na terenie [...].