Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 marca 2009 r. sprawy ze skargi T. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Leśnicy z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego 200 ( słownie: dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz Leśnicy odmówił przyznania pracodawcy T. T., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą: Zakład [...] T. T., [...] L. ul. [...], dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika: A. N. zam. w L. przy ul. [...], poniesionych w okresie od 1 września 2004 r. do 31 sierpnia 2007 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ powołał art. 70b ust. 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśnił, że złożony przez stronę wniosek nie spełniał wymogów formalnych zdefiniowanych w art. 70b ust. 1 pkt 1 ustawy. Powołując § 10 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 113, poz. 988 ze zm.) stwierdził, iż wnioskodawca nie przedłożył dokumentu poświadczającego posiadane kwalifikacje zawodowe. Przedłożone przez niego świadectwo ukończenia technikum zawodowego nie stanowi bowiem dokumentu równorzędnego, wobec wymaganego według rozporządzenia "świadectwa dojrzałości". Jednocześnie też, tytuł mistrza, a więc kwalifikacje, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 1, uzyskał dopiero 30 listopada 2005 r. Zdaniem organu oznacza to, że w dniu zawarcia umowy z młodocianym pracownikiem tj. dnia 1 września 2004 r., wnioskodawca nie posiadał uprawnień wymaganych wskazanymi przepisami, a tym samym nie spełniał przesłanek skutecznego ubiegania się o dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika.
W odwołaniu od decyzji, T. T., kwestionując rozstrzygniecie pierwszoinstancyjne podniósł, że w dniu składania wniosku o dofinansowanie kosztów kształcenia spełnił wszystkie warunki wymagane przez ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty (Dz. U. Nr 145, poz. 1532) i posiada odpowiednie kwalifikacje do szkolenia młodocianych pracowników. Wskazał, iż działalność gospodarczą w zakresie ślusarstwa prowadzi nieprzerwanie od 1982 r. w Zakładzie [...] w L. W 1999 r. ukończył kurs pedagogiczny dla instruktorów praktycznej nauki zawodu i rozpoczął szkolenie pracowników młodocianych w zawodzie ślusarza. W 2005 r. uzyskał natomiast tytuł mistrza w zawodzie "ślusarz". Jak podał odwołujący, w jego zakładzie wyszkoliło się już 9 czeladników, z tytułu wyszkolenia tych osób, w drodze decyzji rzędu skarbowego, otrzymał ulgi podatkowe. Podniósł ponadto, iż umowy o naukę zawodu są zawierane w siedzibie Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców w S., gdzie jego kwalifikacje uznawane są za wystarczające. Nie są one również kwestionowane w Izbie Rzemieślniczej w O., która sprawuje cały nadzór nad szkoleniem uczniów i gdzie jego uczniowie zdają egzaminy czeladnicze.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy powołał treść art. 70b ust. 1, ust. 2 i ust. 7 ustawy o systemie oświaty, a także wskazał na regulacje § 1 ust. 1, § 6 ust. 1 oraz §11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz. U.Nr 60, poz. 278 ze zm.). Na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. Nr 124, poz. 860) wyjaśnił, że jak wynika z załącznika do tego rozporządzenia, nauka w zawodzie ślusarza trwa 3 lata. Powołując z kolei zapisy § 10 ust. 1, ust.2, ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 113, poz. 988 ze zm.), na podstawie stanu faktycznego sprawy, za bezsporną organ uznał okoliczność ukończenia przez młodocianego A. N. nauki zawodu i uzyskania w zawodzie ślusarz tytułu czeladnika, jak również złożenia przez stronę wniosku o dofinansowanie w terminie, określonym art. 70b ust. 7 ustawy o systemie oświaty. Ponadto jako nie pozostawiające wątpliwości wskazał, okoliczności ukończenia przez T. T. Technikum Zawodowego i stosownego kursu pedagogicznego oraz uzyskania w dniu 30 listopada 2005 r. tytułu mistrza w zawodzie ślusarz tj. zawodzie, którego nauczał młodocianego. Rozważając kwestię posiadania przez stronę odpowiednich kwalifikacji w okresie przyuczania młodocianego do zawodu ślusarza, tj. od 1 września 2004 r. do 31 sierpnia 2007 r., organ odwoławczy stwierdził z kolei, powołując się na orzecznictwo sądów, że z uprawnienia nie mogą korzystać osoby, które szkolą uczniów, lecz w chwili rozpoczęcia praktycznej nauki zawodu nie spełniają w pełni wymagań w zakresie uprawnień do szkolenia uczniów. Spełnienie odpowiednich wymogów w trakcie trwania nauki zawodu nie pozwala przy tym na skuteczne podjęcie starań o dofinansowanie kosztów kształcenia. Jak wskazał organ, zgodnie z przepisami obowiązek dysponowania odpowiednimi kwalifikacjami dotyczy bowiem całego okresu przygotowania zawodowego. Tym samym też organ uznał, że skoro w dacie zawarcia umowy o naukę zawodu z młodocianym A. N., tj. dnia 31 sierpnia 2004 r., odwołujący nie miał tytułu mistrza w zawodzie ślusarz (uzyskał go 30 listopada 2005 r.) oraz nie spełniał wymogów z § 10 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia, gdyż nie legitymował się świadectwem dojrzałości technikum (miał tylko świadectwo ukończenia technikum zawodowego), pomimo równoczesnego posiadaniu tytułu zawodowego w zawodzie pokrewnym do zawodu, którego nauczał, a także co najmniej trzyletni staż pracy w tym zawodzie, brak był podstaw prawnych do przyznania żądanego dofinansowania.