Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie: sędzia WSA Teresa Cisyk sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Protokolant : st. sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 marca 2010 r. sprawy ze skargi L. C. na Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim w przedmiocie doprowadzenia robót do stanu zgodnego z prawem 1) wymierza Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim grzywnę w wysokości 300 ( słownie: trzysta) złotych, 2) przyznaje od Skarbu Państwa z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, pełnomocnikowi skarżącego, adwokatowi H. S. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, kwotę 292,80 ( słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100 ) złotych, w tym: kwotę 52,80 ( słownie: pięćdziesiąt dwa 80/100 ) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług, 3) nakazuje ściągnąć od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim na rzecz Skarbu Państwa Kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu kwotę 200,00 ( słownie: dwieście) złotych, tytułem wpisu sądowego, od którego strona była zwolniona, 4) oddala skargę w pozostałej części.
W piśmie z dnia 4 listopada 2009 r., skierowanym bezpośrednio do Sądu Administracyjnego, zatytułowanym "skarga na przewlekłość postępowania administracyjnego", L. C. domagał się ukarania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim oraz orzeczenia nakazu rozbiórki samowoli budowlanej B. R., o ile zajdą ku temu podstawy.
W uzasadnieniu swego pisma wskazał, iż wydanie decyzji nr [...] z dnia 27 października 2009 r. zajęło Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim sześć miesięcy, nadto zarzucił, że decyzja ta nie realizuje wskazówek zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. akt II SA/Op 181/08.
Zaskarżoną w sprawie sądowoadministracyjnej II SA/Op 181/08 decyzją, organ inspekcji budowlanej II instancji utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim, który działając na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r., Nr 106, poz. 1126) oraz na podstawie art. 104 K.p.a. udzielił B. R. pozwolenia na użytkowanie inwestycji obejmującej rozbudowę budynku mieszkalnego zlokalizowanego w Z. przy ulicy [...] na działce o nr ewid., gr. A. Pozwolenia udzielił pod warunkiem wykonania zlewu (kosza) pomiędzy połaciami dachu budynku mieszkalnego inwestorki na połączeniu części rozbudowanej i części istniejącej od strony sąsiedniej posesji, stanowiącej własność L. C., zgodnie z Polską Normą PN-71 B- 10241, według której kosz powinien być pokryty pasmem blachy o szerokości nie mniejszej niż 60 cm, zakończony rąbkami leżącymi, wchodzącymi pod dachówkę.
Wskazanym wyżej wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...]., nr [...] znak: [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim z dnia [...], nr [...], w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego oraz stwierdził nieważność decyzji Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...] i poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie krapkowickim z dnia [...] nr [...].
Z uzasadnienia wyroku WSA z 13 listopada 2008 r., wynika, że w przedmiotowej sprawie dotyczącej rozbudowy budynku mieszkalnego organ nadzoru budowlanego powinien zbadać, czy wykonane roboty budowlane są zgodne z postanowieniami aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego oraz obowiązującymi aktualnie przepisami wykonawczymi (rozporządzeniami, Polskimi Normami), a także dokonać oceny, czy nie zostały naruszone uzasadnione interesy osób trzecich. Sąd stwierdził nadto, że nakaz wykonania czynności, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego wchodzić będzie w rachubę, jeśli możliwe będzie doprowadzenie robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, gdy zaś nie będzie takiej możliwości, należy orzec rozbiórkę samowolnie wykonanych robót budowlanych.