Ustawowe upoważnienie dla organu jednostki samorządu terytorialnego wiązało się także z ustaleniem podstawy obliczania dotacji. Stąd też zawarcie w § 10 ustęp 3 punkt 2 uchwały przepisu, że podstawą do wyliczenia kwoty dotacji na ucznia danego typu i rodzaju szkoły, o których mowa w § 1 ust. 2 uchwały stanowić będzie: kwota wydatków bieżących ustalona w uchwale budżetowej na dany rok w poszczególnych typach i rodzajach szkół oraz liczba uczniów w szkołach danego typu i rodzaju prowadzonych przez Miasto Opole według stanu na dzień 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji, nie narusza ani zakresu delegacji ustawowej, ani też przepisu art. 90 ust. 3 ustawy. Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy dotacje dla niepublicznych szkół o uprawnieniach szkół publicznych nie wymienionych w ust. 2a przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50% ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia. Stąd też zgodzić należy się z organem, że aby obliczyć kwotę przypadającą na jednego ucznia konieczne jest wzięcie pod uwagę kwoty wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju, jak i liczby uczniów.
Zanegowane przez skarżącego przepisy § 10 ustęp 4 i 5 uchwały w zakresie, w jakim przewidują określenie stawek dotacji na kolejny rok budżetowy (ust. 4) oraz przewidują możliwość wyrównania udzielonej dotacji (ust. 5) dotyczą zasad rozliczania dotacji, a zatem mieszczą się w zakresie delegacji ustawowej. Na mocy zakwestionowanych wyżej przepisów uchwały do czasu ustalenia wysokości dotacji na ucznia danego typu i rodzaju szkoły na dany rok budżetowy, dotacja będzie udzielana w wysokości ponoszonej na ucznia w poprzednim roku budżetowym, a za okres wymieniony w ustępie 4 zostanie dokonane wyrównanie udzielonej dotacji. Ustalenie kwot dotacji na jednego ucznia wiąże się m.in. z subwencją oświatową, jaką otrzymuje jednostka samorządowa, stąd też zgodzić należy się z organem, że do czasu jej otrzymania organ nie ma posiada możliwości dokonania przeliczeń kwot dotacji na dany rok budżetowy. Organy jednostki samorządu terytorialnego upoważnione zostały przez ustawodawcę do ustalenia kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji (art. 90 ust. 3e ustawy) oraz trybu i zakresu kontroli (art. 90 ust. 4 ustawy). Skarżony § 13 ustęp 5 uchwały nakłada na podmiot dotowany w przypadku braku dokumentacji podlegającej kontroli na organ prowadzący obowiązek dostarczenia jej do siedziby szkoły. Zgodnie z przepisami art. 90 ust. 3f i 3g ustawy kontrola dotacji uprawnia osoby uprawnione do przeprowadzenia kontroli do prawa wstępu do szkół i placówek oraz wglądu do prowadzonej przez nie dokumentacji organizacyjnej, finansowej i dokumentacji przebiegu nauczania przez osoby upoważnione przez organ dotujący, a także przetwarzania danych osobowych uczniów. Skoro zatem ustawodawca udzielił organowi tego rodzaju kompetencji określając jednocześnie ich zakres i wskazując miejsce dokonywania kontroli, to trudno uznać, aby realizując to prawo organ kontrolujący pozbawiony został możliwości i prawa wglądu do prowadzonej dokumentacji organizacyjnej, finansowej i dotyczącej przebiegu nauczania, w sytuacji, gdy jest ona przetrzymywana poza jednostką placówki kontrolowanej. Niedostarczenie określonej przepisem ustawy dokumentacji na żądanie kontrolującego czyniłoby prawo do kontroli niewykonalnym. Przypomnieć należy bowiem, że kontrolujący ma prawo wstępu jedynie do jednostki kontrolowanej. Tym samym ten zarzut skarżącego nie mógł zostać uznany za zasadny.
Skarżący wnosił nadto o stwierdzenie nieważności § 4 ust. 4 pkt 3 oraz § 14 uchwały. Postępowanie w tym przedmiocie podlegało umorzeniu, gdyż Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu uchwałą z dnia 8 sierpnia 2012 r., Nr 17/28/2012, orzekło nieważność uchwały w części dotyczącej § 4 ust. 4 punkt 2, § 4 ust. 4 punkt 3 i § 14. W związku z powyższym uchwała została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 24 sierpnia 2012 r. poz. 1199 wraz z uwagą o rozstrzygnięciu nadzorczym RIO w Opolu stwierdzającym nieważność części uchwały dotyczącej punktów opisanych wyżej. Rozstrzygnięcie nadzorcze RIO, jako organu nadzoru powoduje skutek w postaci nieważności zapisów uchwały od momentu ich wydania (por. art. 18a ust. 3 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1113), a tym samym w zakresie § 4 ust. 4 punkt 3 i § 14 brak było przedmiotu postępowania, bowiem skarga wniesiona została po podjęciu uchwały przez RIO w Opolu.
Mając zatem powyższe na uwadze, na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a. i art. 151 P.p.s.a. oraz art. 161 § 3 P.p.s.a. w punkcie 1, 2 i 3 orzeczono jak w sentencji. Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 205 § 2 P.p.s.a.