Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Zaborniak Sędziowie NSA Małgorzata Wolska WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi L. F. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na wniesienie nieruchomości w formie aportu -skargę oddala-
Uchwałą z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] Rada Gminy [...] wyraziła zgodę na wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki Zakład Gospodarki Komunalnej przy Gminie [...] sp. z o.o. z/s w [...], w postaci mienia komunalnego stanowiącego własność Gminy [...], obejmującego:
1. zabudowaną nieruchomość gruntową oznaczoną w operacie ewidencji gruntów jako działka nr 2622/8 o powierzchni 0,5693 ha obrębu [...];
2. wartość budynków byłego SKR o łącznej powierzchni użytkowej 524,276 m2 wraz ze wszystkimi częściami gruntu.
W podstawie prawnej uchwały Rada wskazała art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 506) oraz art. 37 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2204 z późn. zm.) - dalej: "u.g.n.".
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, LF wniósł o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej uchwały oraz o zasądzenie kosztów postepowania.
Zdaniem skarżącego, zaskarżona uchwała został podjęta z naruszeniem art. 48 u.s.g. poprzez podjęcie jej bez uprzedniej zgody zebrania wiejskiego wsi [...], a ponadto z naruszeniem praw mieszkańców wsi do nieruchomości objętej zaskarżoną uchwałą. Skarżący podniósł, że uchwała narusza jego interes prawny określony w art. 48 ust. 1, 2 i 3 u.s.g., gdyż jako mieszkaniec wsi [...] został pozbawiony prawa wypowiedzenia się na forum zebrania wiejskiego i zagłosowania w opisywanej sprawie. Zaskarżona uchwała pozbawiła go - jako rodzica dziecka uczęszczającego do szkoły w Urzejowicach - szansy na zrealizowanie parkingu na działce objętej uchwałą, umożliwiającego bezpieczne wyjście dziecka z samochodu po przyjeździe pod szkołę. Ponadto jako członek lokalnej wspólnoty utracił prawo do korzystania z mienia komunalnego, decydowania o przeznaczeniu dochodu z niego osiąganego, pobierania pożytków oraz możliwości decydowania o jej przeznaczeniu. Jako kibic klubu sportowego "Promyk [...]" utracił natomiast szansę na wybudowanie szatni dla sportowców, gdyż jedyna rozsądna droga do szatni, pod którą wylano fundamenty, wiodła przez nieruchomość przekazaną w formie aportu.
Skarżący wskazał, ze działka nr 2622/2 w [...] stała się własnością Gminy [...] na mocy decyzji Wojewody [...] z 1991 r., a w § 72 ust. 1 Statutu Sołectwa [...] wskazano ją pośrednio, pod pojęciem "pastwisk i innych gruntów", jako składnik mienia komunalnego, którym zarządza Sołectwo [...]. Część działki po dawnym SKR, członkami którego w większości byli mieszkańcy [...], został sprzedana mieszkańcowi wsi, zaś pozostała część została wydzierżawiona, przynosząc wsi pożytki. O tym komu wydzierżawić nieruchomość decydowało zebranie wiejskie Sołectwa [...], natomiast Rada Gminy zaskarżoną uchwała pominęła w całości zdanie lokalnej społeczności.
Zdaniem skarżącego, nie jest również zasadne stanowisko Wójta Gminy [...], jakoby opinia zebrania wiejskiego nie była w opisywanej sprawie wymagana, gdyż nieruchomość przenoszona jest aportem do spółki, której jedynym udziałowcem jest Gmina [...]. Spółka jest bowiem osobą prawną z własnym zarządem, uprawnionym do kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Ponadto nieruchomość ta może wejść w skład masy upadłościowej w razie ogłoszenia upadłości spółki przez sąd, może zostać obciążona z tytułu zaciągniętego kredytu oraz może być na niej prowadzona każdego rodzaju działalność, co z uwagi na bezpośrednie sąsiedztwo szkoły budzi wątpliwości co do legalności stanowiska organu.