Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania terenu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik /spr./ SO (del.) Ewa Partyka Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 7 października 2010 r. sprawy ze skargi A. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania terenu I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Rady Gminy [...] na rzecz strony skarżącej A. kwotę 557 zł /słownie: pięćset pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Skargą z dnia 7 kwietnia 2010 r. A. i Zakład Fizjografii w B. została zakwestionowana uchwała Rady Gminy Ż. z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] uchwalająca miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego "B." Skarga złożona została w następującym stanie faktycznym. W dniu 5 marca 2002 r. Zarząd Gminy B. zdecydował o przystąpieniu do opracowania planu miejscowego dla obszaru około 23 ha, przeznaczonego na cele eksploatacji kruszywa budowlanego. Skutkiem tej decyzji była uchwała Rady Gminy B. z dnia [...] marca 2002 r., nr [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Ż. Uchwała ta została opublikowana w prasie miejscowej i ogłoszona w siedzibie Rady Gminy Ż. Stała się ona podstawą prowadzenia postępowania planistycznego, w trakcie którego projektowaną zmianę opiniowano z podmiotami wykazanymi w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 15, z 1998 r., poz. 139 ze zm.). Postępowanie planistyczne zostało zakończone podjęciem uchwały z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "B.". Uchwała ta została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa o nr 1 z 2008 r. poz. [...]

W dniu 28 stycznia 2010 r. A. i Zakład Fizjografii w B., dalej A. wystąpiło do Rady Gminy Ż. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Powołując się na art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. Nr 142, z 2001 r., poz. 1591 ze zm.) A. stwierdziło, że uchwała z dnia 29 listopada 2007 r. narusza przepisy prawa, w szczególności art. 72 i art. 73 Prawa ochrony środowiska oraz art. 65 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody. Uzasadniając swoje zarzuty A. stwierdziło, że dopuszczenie zgodnie z planem wydobycia kruszywa budowlanego na szeroką skalę w sąsiedztwie A. stanowi zagrożenie dla działalności prowadzonej przez ten podmiot, gdyż grozi unicestwieniem obszaru unikatowego pod względem przyrodniczym.

Na wezwanie A. imieniem Rady Gminy Ż. odpowiedział Przewodniczący Rady Gminy. W odpowiedzi stwierdził, że Rada nie widzi podstaw do usunięcia naruszeń wykazanych w wezwaniu, bo takich naruszeń nie ma. Odnosząc się do szczegółowych zarzutów wezwana Przewodniczący Rady Gminy Ż. wyjaśnił, że podnoszone w wezwaniu naruszenia prawa nie mają miejsca, bo przepisów w nim wskazanych nie stosowała przy uchwalaniu planu, zatem nie mogła ich naruszyć.

Po uzyskaniu odpowiedzi Rady skargę na uchwałę złożyło A. Strona skarżąca zarzuciła uchwale z dnia 29 listopada 2007 r. naruszenie art. 1 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej u.p.z.p. przez brak uwzględnienia wymagań ochrony środowiska, w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i leśnych, wymagań ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej i interesu publicznego. Wskazała na nieuwzględnienie przy opracowywaniu planu art. 17 pkt 2 ustawy u.p.z.p. i niepowiadomienie A. o rozpoczęciu procedury planistycznej. Wreszcie zarzucił naruszenie przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca projektów miejscowych planów zagospodarowania, przez niespełnienie wymagań i standardów wskazanych w rozporządzeniu, a przez to wadliwe ustalenie zakresu oddziaływania zmiany planu na środowisko. W dalszej kolejności A. wykazało naruszenie art. 3 ustawy o ochronie przyrody, art. 65 i art. 66 tej ustawy, art. 113 i art. 114 Prawa ochrony środowiska, a także art. 72 i art. 73, art. 101 Prawa ochrony środowiska. Z tych powodów strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały i zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego według norm prawem przewidzianych.

Strona 1/3