Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz, Sędziowie WSA Andrzej Góraj (spr.), Danuta Kania, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 lutego 2019 r. sprawy ze skargi A. U. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] marca 2018 r.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] pismem z dnia 19 maja 2017 r. nr [...], działając na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, złożył Pani A. U.propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w [...].
Pozwem z dnia 20 września 2017 r. wniesionym do Sądu Rejonowego w [...] - Wydział [...], skierowanym przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w [...], Skarżąca wniosła o ustalenie istnienia stosunku służby od dnia 1 czerwca 2017 r. i przywrócenie do służby w charakterze funkcjonariusza Służby Celno - Skarbowej od tego dnia na poprzednich warunkach służby i uposażenia.
Sąd Rejonowy w [...] Wydział [...] postanowieniem z dnia [...] września 2017 r. sygn. akt [...] stwierdził niedopuszczalność drogi sądowej i przekazał sprawę do rozpoznania Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej w [...]. Zdaniem Sądu droga sądowa w zakresie roszczenia powódki jest niedopuszczalna. Przedmiotem postępowania nie jest bowiem roszczenie oparte na stosunku pracy lecz stosunku służbowym.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] postanowieniem z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie zwolnienia ze służby. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że w rozpatrywanej sprawie zachodzą przyczyny uniemożliwiające wszczęcie postępowania w sprawie wydania decyzji administracyjnej bowiem zagadnienia stanowiące przedmiot sprawy nie stanowią indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej, do której miałyby zastosowanie przepisy KPA.
Pismem z dnia 23 kwietnia 2018 r. Pani A. U. wniosła zażalenie na ww. postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] i wniosła o zobowiązanie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] do uzupełnienia przedłożonej jej propozycji z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] poprzez wskazanie warunków pełnienia Służby Celno-Skarbowej.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej postanowieniem z [...] czerwca 2018 r. [...] utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z przepisem art. 61a § 1 KPA, gdy żądanie, o którym mowa w art. 61 KPA (wszczęcia postępowania) zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Wskazany przepis art. 61 a KPA w § 1 określa dwie przesłanki, które powodują, iż postępowanie w danej sprawie nie może być wszczęte. Po pierwsze, podmiot wnoszący żądanie wszczęcia postępowania nie jest stroną, po drugie zaś, jeżeli "z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte". W orzecznictwie sądowym wskazuje się, że do "innych uzasadnionych przyczyn" zaliczyć można sytuacje, które w sposób oczywisty stanowią przeszkodę do wszczęcia postępowania, np. gdy w tej samej sprawie postępowanie administracyjne już się toczy albo w sprawie takiej zapadło już rozstrzygnięcie lub gdy w przepisach prawa brak jest podstawy materialnoprawnej do rozpatrzenia żądania w trybie administracyjnym (por. wyr. NSA z 4.3.2016 r., II FSK 137/14, Legalis; wyr. WSA w Warszawie z 29.3.2012 r., VIII SA/Wa 1127/11, Legalis).