Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz, Sędziowie WSA Danuta Kania (spr.), Agnieszka Góra-Błaszczykowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi J. N. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę
Przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie było postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: "Szef KAS") z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania.
Powyższe postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:
J. N. (dalej: "skarżąca") złożyła do Sądu Rejonowego w [...][...] Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pozew z dnia [...] września 2017 r. o ustalenie istnienia stosunku służby od dnia [...] września 2017 r. i przywrócenie do służby w charakterze funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej od dnia [...] września 2017 r. W uzasadnieniu wskazała, iż była mianowanym funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej, jednakże w wyniku reformy administracji celno-skarbowej nie otrzymała propozycji służby. Stwierdziła, że użyty przez ustawodawcę w art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 ze zm.), dalej: "ustawa wprowadzająca", zwrot "odpowiednio" oznacza, że dotychczasowi pracownicy otrzymują propozycję pracy, a funkcjonariusze - propozycję służby. Zwolnienie ze służby w takim trybie jest niezgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej poprzez fakt, że zastosowany proces nieprzedstawienia propozycji służby i w konsekwencji zwolnienie ze służby, godzi w zasadę równości wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji.
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2017 r. sygn. akt [...] Sąd Rejonowy w [...][...] Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z właściwością. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że brak przedstawienia propozycji służby powódce skutkował wygaśnięciem jej stosunku służbowego na podstawie art. 170 ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadzającej. Konsekwencją powyższego jest uznanie, iż wygaśnięcie stosunku służbowego powódki należy traktować jak zwolnienie ze służby (art. 170 ust. 3 ww. ustawy).
W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie nastąpiło wygaśnięcie stosunku służby powódki, które należy traktować jak zwolnienie ze służby, pomimo że w przedmiotowej sprawie nie została wydana indywidualna, formalna decyzja o zwolnieniu powódki ze służby. Mamy tutaj bowiem do czynienia z przepisem odsyłającym, który każe traktować wygaśnięcie stosunku służbowego, wskutek braku propozycji pełnienia służby, jak zwolnienie ze służby. Uznać zatem należy, że brak propozycji pełnienia służby w Izbie Administracji Skarbowej dla powódki - jest decyzją (wyraża wolę tego organu, opartą na przepisach prawa administracyjnego i określającą sytuację prawną konkretnie wskazanego adresata w indywidualnie oznaczonej sprawie), w rozumieniu art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) dalej: "k.p.a.", skutkującą zwolnieniem ze służby, która podlega zaskarżeniu.
Sąd wskazał, że właściwym do rozpoznania roszczenia powódki będzie Szef KAS, jako organ właściwy do rozpoznania odwołania od decyzji o zwolnieniu ze służby.