Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Maria Werpachowska (spr.), Ewa Kwiecińska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 lutego 2019 r. sprawy ze skargi W. M. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej (Szef KAS) postanowieniem z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1pkt 1 oraz 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, z późn. zm.), dalej "K.p.a.", po rozpoznaniu zażalenia W. M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] nr [...] z dnia [...] maja 2018 r. w sprawie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie zwolnienia ze służby, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Do wydania powyższych postanowień doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Pismem z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] złożył W. M. propozycję pracy w Izbie Administracji Skarbowej w [...]. W dniu [...] czerwca 2017 r. W. M. złożył oświadczenie o przyjęciu ww. propozycji.
Pozwem z dnia [...] września 2017 r. wniesionym do Sądu Rejonowego w [...] Wydział [...], skierowanym przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w [...] W. M. wniósł o ustalenie istnienia stosunku służby od dnia [...] czerwca 2017 r. i przywrócenie do służby w charakterze funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej od dnia [...] czerwca 2017 r. na poprzednich warunkach służby i uposażenia obowiązującego przed [...] czerwca 2017 r.
W uzasadnieniu W. M. wskazał, że w świetle przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Izby Administracji Skarbowej miał obowiązek złożenia mu propozycji służby. Wskazał, że użyty przez ustawodawcę w art. 165 ust. 7 przepisów wprowadzających KAS, zwrot "odpowiednio" oznacza, że dotychczasowi pracownicy otrzymają propozycję pracy, a funkcjonariusze propozycję służby. Zdaniem ww. zwolnienie ze służby w takim trybie, jest niezgodne z Konstytucją poprzez fakt, że zastosowany proces nieprzedstawienia propozycji służby, i w konsekwencji zwolnienie ze służby, jest niezgodny z zasadą równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji). Brak przedstawienia propozycji służby jest również oznaką dyskryminacji, gdyż inni funkcjonariusze propozycje służby otrzymali. W ocenie W. M. pozwany jako pracodawca łamiąc zasady wynikające m.in. z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3 oraz art. 60 Konstytucji, nie wydał żadnej decyzji administracyjnej, uniemożliwiając tym samym złożenie odwołania do Szefa KAS i również dalsze dochodzenie swoich praw przed sądem administracyjnym. Podniósł także, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że stosunek służby na podstawie aktu mianowania, jest stosunkiem, w którym organ jednostronnie i władczo kształtuje sytuację prawną funkcjonariusza. W konsekwencji zarówno akt mianowania do służby jak i akt zwalniający ze służby należą do kategorii decyzji administracyjnej. W związku z tym, skoro nie otrzymał decyzji administracyjnej o zwolnieniu ze służby, to jego stosunek służbowy na podstawie aktu mianowania nadal istnieje pomimo, że otrzymał propozycję pracy.