Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej (spr.) Eugeniusz Wasilewski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi A. N. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Ministra Obrony Narodowej na rzecz skarżącego A. N. kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Minister Obrony Narodowej postanowieniem Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r., na podstawie art. 134 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) oraz art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r. poz. 1619 ze zm.), stwierdził niedopuszczalność zażalenia A. N. na postanowienie Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] czerwca 2014 r., wzywające A. N. wraz ze wszystkimi wspólnie zamieszkałymi z nim osobami do opróżnienia, opuszczenia i wydania na rzecz wierzyciela - Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] - zajmowanego lokalu mieszkalnego położonego w [...] przy ulicy w [...] m. [...] w terminie czternastu dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia, pod rygorem opróżnienia zajmowanego lokalu ze znajdujących się tam ruchomości i wezwania osób tam przebywających do opuszczenia przedmiotowego lokalu, z zastrzeżeniem, iż w razie niewykonania w/w obowiązku w podanym terminie, w celu opróżnienia osobnej kwatery stałej zostanie zastosowany środek egzekucyjny z zagrożeniem zastosowania przymusu bezpośredniego.
W uzasadnieniu podał, iż zawiadomieniem Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. Wojewoda [...] wszczął w stosunku do A. N. postępowanie w trybie egzekucji administracyjnej w przedmiocie zwolnienia i wydania wierzycielowi - Oddziałowi Regionalnemu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] lokalu mieszkalnego położonego w [...] przy ulicy [...] m. [...], załączając tytuł wykonawczy Nr [...] z dnia [...] listopada 2011 r. Wymienione zawiadomienie wraz tytułem wykonawczym doręczono zobowiązanemu w dniu 14 kwietnia 2013 r.
Na wskazane postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. zażalenie złożył pełnomocnik strony, nadsyłając na wezwanie organu pełnomocnictwo udzielone w dniu 17 grudnia 2011 r. do zastępowania jej w postępowaniu egzekucyjnym w administracji dotyczącym wykwaterowania z przedmiotowego lokalu mieszkalnego przed organami Wojskowej Agencji Mieszkaniowej oraz organami postępowania egzekucyjnego, sądami administracyjnymi I i ewentualnie II instancji.
Wojewoda [...] postanowieniem Nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. stwierdził niedopuszczalność wniesienia zażalenia z uwagi na brak legitymacji pełnomocnika do jego wniesienia. Na powyższe postanowienie zażalenie do Ministra Obrony Narodowej wniósł pełnomocnik A. N., a ww. organ postanowieniem Nr [...] z dnia [...] września 2014 r. stwierdził jego niedopuszczalność. Jednocześnie pismem z tego samego dnia zawiadomił o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. jako wydanego z naruszeniem przepisów o własności, zaś postanowieniem Nr [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. stwierdził jego nieważność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi A. N. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z dnia [...] września 2014 r., wyrokiem z dnia 20 maja 2015 r. sygn. akt II SA Wa 1864/14, uchylił zaskarżone postanowienie wskazując, że działanie Wojewody [...] w zakresie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na własne postanowienie było błędne. Sąd stwierdził ponadto, że na obecnym etapie postępowania nie mógł wypowiedzieć się co do prawidłowości złożonego przez pełnomocnika skarżącego pełnomocnictwa ani też co do prawidłowości prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Następnie Minister Obrony Narodowej podniósł, iż niedopuszczalność zażalenia może wynikać z przyczyn o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Niedopuszczalność zażalenia z przyczyn podmiotowych obejmuje sytuacje wniesienia zażalenia przez osobę niemającą legitymacji do wniesienia tego środka zaskarżenia zgodnie z art. 28 K.p.a.. Natomiast w ujęciu przedmiotowym niedopuszczalne jest zażalenie na postanowienie, co, do którego ustawodawca nie przewidział uprawnienia do jego zaskarżenia.