Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.), Sędziowie WSA Łukasz Krzycki, Joanna Kube, Protokolant specjalista Ewa Kielak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi M. D. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr: [...] w przedmiocie zdolności do służby w Policji 1. uchyla zaskarżone orzeczenie, 2. zasądza od Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych na rzecz skarżącego M. D. kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Centralna Komisja Lekarska podległa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych Skład Orzekający w [...] orzeczeniem z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] uznała M. D. za trwale niezdolnego do służby w Policji.
Do wydania powyższego orzeczenia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] Okręgowa Komisja Lekarska MSW w [...] uznała M. D. za trwale niezdolnego do służby w Policji. Orzeczenie to zostało wydane w wyniku wniesienia przez skarżącego odwołania od orzeczenia z [...] kwietnia 2015 r. nr [...] Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSW w [...], w którym stwierdzono, że wykryta u skarżącego cukrzyca typu II powoduje niezdolność funkcjonariusza do służby w Policji przy zachowanej zdolności do pracy i kwalifikuje do przyznania trzeciej grupy inwalidzkiej bez związku ze służbą i szczególnymi właściwościami służby.
W obu orzeczeniach cukrzycę typu II leczoną lekami doustnymi przypisano do kategorii C ("niezdolny do służby"), powołując się na § 71 pkt 5 wykazu będącego załącznikiem do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie wykazu chorób i ułomności wraz z kategoriami zdolności do służby w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Biurze Ochrony Rządu (Dz.U. z 2014 r., poz. 1989). Pozostałe schorzenia skarżącego nie zostały sklasyfikowane jako powodujące całkowitą niezdolność do służby w Policji.
M. D. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 19 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 593/15, uchylił zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej ustalenia niezdolności do służby w Policji, a w pozostałej części skargę odrzucił.
W uzasadnieniu wyroku Sąd zwrócił uwagę, że zgodnie z § 71 pkt 5 wykazu stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie wykazu chorób i ułomności wraz z kategoriami zdolności do służby w Policji w przypadku funkcjonariuszy Policji (grupa II) cukrzycy typu II przypisano kategorię zdolności do służby w Policji: "B/C" ("zdolny do służby z ograniczeniem / niezdolny do służby"). Sąd podzielił stanowisko skarżącego, że wydane w sprawie orzeczenia nie zostały w należyty sposób uzasadnione, w szczególności nie wynika z ich treści, z jakich względów uznano, że cukrzyca powoduje u skarżącego całkowitą niezdolność do służby, a nie zdolność do służby z ograniczeniami. Sąd zaznaczył, że komisja lekarska - biorąc pod uwagę dotychczas zajmowane przez funkcjonariusza stanowisko - ma za zadanie rozstrzygnąć, czy stopień zaawansowania choroby, jej objawy, skutki, a także rokowania co do poprawy stanu zdrowia danej osoby umożliwiają jej pełnienie służby na innym stanowisku. W przedmiotowej sprawie komisja lekarska nie wyjaśniła, z jakich względów skarżący nie nadaje się do służby na żadnym stanowisku jako funkcjonariusz Policji. Sąd uznał, że na podstawie uzasadnienia orzeczenia nie można ustalić, czy badania stanu zdrowia skarżącego były wszechstronne, czy też ograniczyły się do przyjęcia twierdzeń skarżącego o utrzymującym się podwyższonym poziomie glikemii, zweryfikowanym przed komisją jedynie jednorazowym badaniem poziomu cukru. Sąd zalecił, żeby organ - rozstrzygając o zdolności skarżącego do pełnienia służby w Policji - ponownie wszechstronnie zbadał stan zdrowia skarżącego i dał temu wyraz w uzasadnieniu, szczegółowo wyjaśniając powody przypisania skarżącego do kategorii B albo C z uwagi na stwierdzoną u skarżącego chorobę określoną w § 71 pkt 5 wykazu.