Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.), Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Danuta Kania, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 lutego 2022 r. sprawy ze skargi K.M. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2021 r.
Prezes Agencji Mienia Wojskowego decyzją z dnia [...] marca 2021 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a i art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U z 2021 r. poz. 303) oraz art. 21 ust. 1, 2 i 4, art. 48d ust. 12 w zw. z art. 21 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2020 r., poz. 2017) - zwanej dalej ustawą o zakwaterowaniu, uchylił decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] o odmowie wypłaty K. M. świadczenia mieszkaniowego i orzekł w tym zakresie co do istoty sprawy, odmawiając K. M. wypłaty świadczenia mieszkaniowego od dnia [...] listopada 2020 r.
Decyzje powyższe zostały wydane w następującym stanie faktyczny i prawnym.
K. M. jest żołnierzem kontraktowym i w dniu [...] grudnia 2018 r. wystąpiła do Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] z wnioskiem o wypłatę świadczenia mieszkaniowego w związku z wyznaczeniem od [...] grudnia 2018 r. do [...] grudnia 2020 r. na stanowisko służbowe w [...] w [...] ([...]), w garnizonie [...]. W wyniku pozytywnego rozpatrzenia wniosku takie świadczenie zostało jej przyznane od dnia [...] grudnia 2018 r.
W dniu [...] grudnia 2020 r. K. M. złożyła kolejny wniosek o wypłatę świadczenia mieszkaniowego, który został uzupełniony o dokumentację potwierdzającą otrzymanie pomocy finansowej, m. in. kserokopię, poświadczoną za zgodność z oryginałem decyzji Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w [...] z dnia [...] września 2013 r. Nr [...]w sprawie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie domu jednorodzinnego w wysokości 16 632,00 zł.
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 21 ust. 1, 2, 4 i 6 pkt 4 w związku z art. 48d ust. 12 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego odmówił K. M. wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wywiódł, że uprawnienie żołnierza zawodowego do zakwaterowania jest wyłączone, jeżeli otrzymał pomoc finansową, a wnioskodawczyni bezspornie skorzystała już z przysługujących jej uprawnień wynikających z ustawy o Straży Granicznej w formie wypłaty pomocy finansowej na uzyskanie domu jednorodzinnego. W ocenie organu, w sprawie została zatem spełniona przesłanka negatywna, określona w art. 21 ust. 6 pkt 4 ustawy o zakwaterowaniu, ponieważ przepis ten znajduje zastosowanie w każdej sytuacji, w której z pomocą Państwa zrealizowane zostało prawo do zakwaterowania. Stąd przyjąć należy, że kategoryczny sposób sformułowania w art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu "nie przysługuje prawo do zakwaterowania" oraz ogólne określenie negatywnych przesłanek realizacji prawa do zakwaterowania z uwzględnieniem celowościowej i systemowej interpretacji ww. przepisów pozwala na wniosek, że tak wyjątkowe prawo, jak prawo do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych żołnierza zawodowego i jego rodziny można wykorzystać tylko jeden raz. Zamierzeniem ustawodawcy wyrażonym w ww. przepisie było bowiem wyłączenie z powyższego uprawnienia osób, które już skorzystały z pomocy państwa ze środków publicznych na cele mieszkalne.